Σενάρια και πραγματικότητα

Η αλήθεια είναι ότι όποιος ανησυχεί για το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν έχει άδικο.

Αλλος ένας γύρος της μάχης με το δημόσιο χρέος δόθηκε χθες. Μόνο που αυτή η μάχη δεν έχει να κάνει με τον ουσιαστικό πόλεμο που γίνεται για την πραγματική μείωση του δημόσιου χρέους, αλλά είναι μάχη εντυπώσεων, το επικοινωνιακό παιχνίδι που προσπαθεί να αποκρούσει τα επιχειρήματα που σχεδόν καθημερινά αναδύονται, τόσο εντός όσο, κυρίως, εκτός Ελλάδος, τα οποία πότε διακριτικά με χαμηλούς τόνους και πότε χωρίς περιστροφές φωνάζουν για την ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους.

Ο υπουργός Οικονομικών, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και άλλα κυβερνητικά στελέχη σπεύδουν καθημερινά να διαψεύδουν τις αναφορές που έρχονται από διάφορες πηγές, ακολουθώντας διαδρομές επιφανειακές ή υπόγειες.

Χθες, η αφορμή δόθηκε από τη συνάντηση που είχε ο πρωθυπουργός τη Δευτέρα με το γνωστό μεγαλοεπενδυτή και γκουρού των αγορών, Τζορτζ Σόρος, η παρουσία του οποίου στο πρωθυπουργικό γραφείο, σε συνδυασμό με την έλλειψη επίσημης ενημέρωσης περί του περιεχόμενου της συζήτησης, έδωσε αφορμή για νέα σενάρια αναδιάρθρωσης και όχι μόνο.

Η αλήθεια είναι ότι όποιος ανησυχεί για το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν έχει άδικο. Είναι, συγκριτικά το μεγαλύτερο στην Ευρωπαϊκή Ενωση και φθάνει, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις, το 150% του ΑΕΠ.

Και το πλέον ανησυχητικό είναι ότι παρά τις προσπάθειες και το επίπονο πρόγραμμα προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας δεν έπαψε ούτε στιγμή να διογκώνεται, προβάλλοντας ολοένα και μεγαλύτερες απαιτήσεις για την εξυπηρέτησή του.

Υπάρχουν σκοπιμότητες -πολιτικές και οικονομικές- που πλέκονται γύρω από το «ελληνικό θέμα» όπως αποκαλείται στα ξένα μέσα ενημέρωσης. Οπως επίσης υπάρχουν και παιχνίδια που παίζονται στις αγορές και αποφέρουν σημαντικά κέρδη σε όλους όσοι θα αναλάβουν τα κατάλληλα «στοιχήματα».

Αυτά είναι δεδομένα που διαμορφώνονται ανεξάρτητα από τις ελληνικές προθέσεις και επιθυμίες. Τα στοιχεία που μπορούμε να επηρεάσουμε εμείς είναι τελείως διαφορετικά και δεν έχουν να κάνουν πλέον με επικοινωνιακές κινήσεις αλλά με συγκεκριμένες επιλογές.

Ακόμα και αν κάποια στιγμή καταφέρουμε να έχουμε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς -κάτι απίθανο- το χρέος θα συνεχίζει να αυξάνεται και το περιβάλλον υψηλότερων επιτοκίων που έρχεται θα το ενισχύσει ακόμη περισσότερο. Το να «πειράξουμε» ή να «ρυθμίσουμε» το χρέος μας είναι κάτι που δύσκολα θα το αποφύγουμε...

ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ - nfran@naftemporiki.gr

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ