Ecoweek και TEDx ρίχνουν ιδέες

Νέος κόσμος, φρέσκες ιδέες, αναζητήσεις και αισιοδοξία σε εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν με μεγάλη συμμετοχή. Ποιος είπε ότι “στη Θεσσαλονίκη δεν γίνεται τίποτα”; 

ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΤΑΧΙΑΟΥ 

 

Τι έπαθε τόσος κόσμος και προτιμά να κλείνεται στο “Ολύμπιον” ή στο συνεδριακό κέντρο “Ι. Βελλίδης”, αντί να απολαμβάνει το σαββατιάτικο ήλιο; Τι ήταν αυτό που παρακίνησε τόσους νέους ανθρώπους να περάσουν το περασμένο Σάββατο καθισμένοι σε μία καρέκλα ακούγοντας εισηγήσεις; 

Όποια κι αν ήταν τα κίνητρα, όσοι προτίμησαν να παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις της Ecoweek 2011 και του TEDx Thessaloniki δεν ένιωσαν να χάνουν το χρόνο τους. Το αντίθετο: Οι φοιτητές και οι νέοι αρχιτέκτονες πήραν ιδέες στην Ecoweek. Οι Tedx ακροατές έφυγαν με έμπνευση, έχοντας ακούσει κάποιες ιδέες που αξίζει τον κόπο να μοιραστούν. Κρίμα που τόσο τα συμπεράσματα της Ecoweek όσο και οι TEDx ομιλίες συνέπεσαν και δεν ήταν δυνατό κάποιος να παρακολουθήσει και τα δύο. 

 

Ecoweek: Με δύναμη από την Ελλάδα. Τι ακριβώς ήταν η Ecoweek; Πρόκειται για μία διοργάνωση 100% ελληνική, που πραγματοποιείται για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, αν και έχει φιλοξενηθεί και σε πόλεις του εξωτερικού. Η θεματική της είναι το περιβάλλον και η αρχιτεκτονική. Ειδικά φέτος το θέμα ήταν “Urban Communities & Green Architecture”. Πραγματοποιήθηκε από τις 28 Μαρτίου έως χθες, συμμετείχαν ομιλητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, διοργανώθηκαν workshops και ακούστηκαν προτάσεις στην κατεύθυνση των “πράσινων” αρχιτεκτονικών παρεμβάσεων. 

Μία από τις ιδιορρυθμίες της διοργάνωσης ήταν το ότι γλώσσα εργασίας ήταν τα αγγλικά. Όλες οι παρουσιάσεις και οι ομιλίες έγιναν στα αγγλικά, γεγονός που ξένισε κάποιους, που θα ήθελαν να είναι σε θέση να παρακολουθήσουν, για παράδειγμα, την ομιλία για τον Oscar Niemeyer, τον αρχιτέκτονα που σχεδίασε την Μπραζίλια, μία πόλη που δεν υπήρχε έως τα ’50’ς. Ή την ομιλία του Diebedo Francis Kere, του αρχιτέκτονα από την Μπούρκινα Φάσο, που πλέον ζει στη Γερμανία και άνοιξε τον κύκλο των διαλέξεων της Ecoweek στο “Ολύμπιον”. 

Σημαντική ήταν η συμβολή του Γαλλικού Ινστιτούτου και του Ινστιτούτου Γκαίτε στην επιτυχία της διοργάνωσης, η οποία ήταν υπό την αιγίδα του δήμου Θεσσαλονίκης, του ΥΠΕΚΑ, του ΥΠΕΞ και του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Δικαίου, Επιστήμης και Τεχνολογίας. 

Στην Ecoweek μεταξύ άλλων συμμετείχαν ο βρετανός αρχιτέκτονας τοπίου George Hargreaves, η σουηδέζα αρχιτέκτονας Rachel Belatchew Lerdell, ο Σάκης Μεΐρ, ειδικός στην αρχιτεκτονική της ερήμου, και ο αρχιτέκτονας τοπίου Θωμάς Δοξιάδης. Κυρίως όμως τον τόνο έδωσαν οι νέοι φοιτητές και απόφοιτοι Αρχιτεκτονικής. 

 

Με φόντο σκουπίδια και φυτοπλαγκτόν. Στα workshops ακούστηκαν πρωτοποριακές ιδέες, ακραίες σε κάποιες περιπτώσεις προτάσεις και τολμηρές απόψεις. Παλαιότεροι και πιο έμπειροι αρχιτέκτονες άκουσαν με ενδιαφέρον τους νεότερους, ενώ οι αλλοδαποί συμμετέχοντες έκαναν αισθητή την παρουσία τους. Μία αρχιτέκτονας από το Ισραήλ μάς έλεγε πόσο ευχαριστήθηκε με την περσινή συμμετοχή της στη Μέση Ανατολή και γι’ αυτό ήρθε φέτος και στη Θεσσαλονίκη. 

Οι φοιτητές και οι νέοι αρχιτέκτονες παρακολούθησαν με μεγάλη προσοχή τις ομιλίες, όπως αυτή του Kere στο “Ολύμπιον”, αλλά και τα workshops και το συνέδριο του Σαββάτου. Καθισμένοι στα καθίσματα, σε σκαλοπάτια, ακόμη και κάτω, σε παρέες ή μόνοι, όλοι με ένα laptop, συζητούσαν, διαφωνούσαν, συνέθεταν. Εικόνες ανθρώπων με όνειρα, όραμα, που αναζητούν κάτι καλύτερο, αντίδοτο στην κρίση, την οποία δεν δημιούργησαν οι ίδιοι. 

Στη διάρκεια της Ecoweek αναπτύχθηκαν οι τέσσερις άξονες στους οποίους οι διοργανωτές θέλησαν να βασίσουν την προβληματική της εκδήλωσης. Ο πρώτος άξονας ήταν ο σχεδιασμός ενός βιοκλιματικού σπιτιού, ο δεύτερος η μετατροπή ενός υπάρχοντος κτιρίου σε οικολογικό, ο τρίτος παρεμβάσεις αρχιτεκτονικής τοπίου και ο τέταρτος ο σχεδιασμός ενός κτιρίου που θα ωφελήσει μία ΜΚΟ ή τοπική κοινότητα πολιτών. 

Η μεγάλη ατυχία της Ecoweek 2011 ήταν η συγκυρία με τα σκουπίδια. Τη Δευτέρα, πρώτη ημέρα της διοργάνωσης, με τη συνέντευξη Τύπου και την ομιλία του Kere να πραγματοποιούνται στο “Ολύμπιον”, για πρώτη φορά στα χρονικά η πλατεία Αριστοτέλους ήταν τόσο βρόμικη. Ωστόσο αυτό δεν φάνηκε να πτοεί τους συμμετέχοντες, που έμεναν στο “Electra Palace” και τριγυρνούσαν στο κέντρο με τα καρτελάκια της διοργάνωσης κρεμασμένα. Το φυτοπλαγκτόν στο Θερμαϊκό ήρθε να συμπληρώσει την εικόνα. Αδικία τόσο για την πόλη όσο και για τη διοργάνωση. 

 

 

Φράγκων, Εμπράρ και πράσινο φάντασμα 

 

Την πρόκληση της “πράσινης” παρέμβασης στην αρχιτεκτονική τοπίου, σε ένα σημείο της Θεσσαλονίκης όπου το πράσινο είναι σχεδόν ανύπαρκτο, αποδέχτηκαν οι αρχιτέκτονες Πρόδρομος Νικηφορίδης και Bernard Cuomo και σε συνεργασία με την Παρασκευή Ταράνη συνέταξαν μία πρόταση για την περιοχή της οδού Φράγκων, την οποία παρουσίασαν το Σάββατο στο “Ι. Βελλίδης”, στα συμπεράσματα της “Ecoweek”. 

Πρόκειται για μία περιοχή με παντελή έλλειψη πρασίνου και δημόσιου χώρου, καθώς το 67% είναι χτισμένο, το 9% πεζοδρόμια και το 24% δρόμοι. Η κεντρική ιδέα είναι να πεζοδρομηθεί το μεγαλύτερο κομμάτι της περιοχής. Τα κέντρα των περισσότερων πόλεων είναι πεζοδρομημένα, γιατί όχι και της Θεσσαλονίκης; 

Η ιδέα εξειδικεύεται με τρεις στοχευμένες παρεμβάσεις που θα δημιουργήσουν δημόσιο χώρο. Η πρώτη είναι η κατεδάφιση του παλιού νοσοκομείου “Άγιος Παύλος” στην οδό Φράγκων. Η δεύτερη είναι στην οδό Ερνέστου Εμπράρ με τη δημιουργία πράσινων κελυφών, που αγκιστρώνονται στις όψεις δύο ενιαίων κτιρίων, καθώς και η φύτευση στα δώματά τους. Η τρίτη παρέμβαση είναι στο “πράσινο φάντασμα”, όπως ονομάζουν ειρωνικά το κουφάρι του εννιαώροφου κτιρίου, όπου άλλοτε στεγαζόταν η Εμπορική Τράπεζα, στη διασταύρωση της Κατούνη με την Πολυτεχνείου. Εκεί η πρόταση αφορά τη δημιουργία ενός πράσινου κελύφους, όπως συμβαίνει σε πολλά κτίσματα στην Ευρώπη. 

Οι αρχιτέκτονες διευκρινίζουν ότι πρόκειται για εύκολες φυτεύσεις χωρίς υψηλό κόστος. 

 

 

---

Ιστορίες της ζωής τους: ένα ριάλιτι αλλιώς

 

Το “Ολύμπιον” είχε την τιμητική του από νωρίς το πρωί του Σαββάτου. Στις 11 μία ουρά περίπου 10 μέτρων έξω από το χώρο μαρτυρούσε ότι κάποιοι αδημονούσαν για ένα θέαμα. Κανείς όμως δεν γκρίνιαζε, δεν διαμαρτυρόταν, δεν μουρμουρούσε. Ήταν οι συμμετέχοντες στο TEDx Thessaloniki, στην εκδήλωση στη διάρκεια της οποίας παρουσιάζονται ιδέες που αξίζει τον κόπο να ακουστούν. Δεκαοκτώ ομιλητές είτε live είτε από video μιλούν ή δείχνουν την τέχνη τους για μάξιμουμ 18 λεπτά ο καθένας. 

Το ίδρυμα TED διοργανώνει TED events σε όλο τον κόσμο. Στη Θεσσαλονίκη το προχθεσινό ήταν το δεύτερο TEDx, αλλά το περσινό πρώτο δεν είχε ακουστεί τόσο πολύ. Η αγορά του εισιτηρίου είχε γίνει μέρες πριν και οι συμμετέχοντες έπρεπε να φτάσουν στο “Ολύμπιον” στις 11, για να έχουν όλο το χρόνο να εγκλιματιστούν, να χαλαρώσουν και να απολαύσουν το TEDx που θα άρχιζε στις 12. Ο καφές έρεε άφθονος, ενώ οι σακούλες με τα σνακ για το μεσημέρι θα μοιράζονταν στο πρώτο από τα δύο διαλείμματα. 

 

“Γνωρίστε κόσμο”. Στο TEDx οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά από οποιαδήποτε άλλη διοργάνωση. Για παράδειγμα ομιλητές και συμμετέχοντες ήταν ένα. Όλοι είχαν κρεμασμένο από το λαιμό ένα καρτελάκι με το όνομά τους. Αυτομάτως αυτό έλιωνε οποιονδήποτε πάγο. Εξάλλου η προτροπή των διοργανωτών ήταν να ανακατευτεί ο κόσμος, να κάνει γνωριμίες, να μιλάει στα διαλείμματα με όποιον θέλει, να γνωρίσει εισηγητές, να πουν όλοι και να δεχτούν ιδέες. 

Η πολύ καλή οργάνωση φαινόταν από την αρχή. Οι θεατές έπαιρναν ένα σακουλάκι “μαναβικής” που έγραφε επάνω “Until the end of TEDx I’ll be a wise bag” (“Μέχρι το τέλος του TEDx θα είμαι ένα σοφό σακουλάκι”). Μέσα το “σοφό σακουλάκι” περιείχε μικρά φυλλαδιάκια με υλικό των χορηγών, σελιδοδείκτες, το βιβλίο “Ροή, η ψυχολογία της ευτυχίας”, χαρτιά, ένα στιλό, μία καραμέλα, μία energy bar και ένα μαύρο μαντίλι, το οποίο φανταστήκαμε ότι θα χρειαστεί για κάποιο event. 

Οι “συνήθεις ύποπτοι” ήταν όλοι εκεί: γνωστοί bloggers της Θεσσαλονίκης, τα παιδιά της “Παράλλαξης”, που διοργανώνουν και τις εκδηλώσεις “Η Θεσσαλονίκη αλλιώς”, ο σκηνοθέτης της “Sfina” Μάριος Σπύρογλου, μέλος της οργανωτικής επιτροπής του TEDx, οι φοιτητές που βοηθούν εθελοντικά. 

Οι πολιτικοί και κοινωνικοοικονομικοί φορείς της πόλης δεν παρέλειψαν να δώσουν το “παρών”: Γιάννης Μπουτάρης, Απόστολος Τζιτζικώστας, Χασδάι Καπόν, Γιάννης Ευθυμιάδης, Σπύρος Πέγκας, Εύα Καϊλή, Δημήτρης Μπακατσέλος παρακολούθησαν κάποιες από τις TEDx ομιλίες στο “Ολύμπιον”. 

 

Ένα reality αλλιώτικο από τα άλλα. Το TEDx Thessaloniki άρχισε στην ώρα του: ακριβώς στις 12. Η ηθοποιός Μαίρη Ακριβοπούλου παρουσίαζε με μία σύντομη φράση κάθε ομιλητή. Οι περισσότεροι μιλούσαν χωρίς σημειώσεις, σε αντίθεση με τη Μαίρη, η οποία τα διάβαζε, γεγονός που σχολιάστηκε από τους θεατές. 

Τον κύκλο των ομιλητών άνοιξε η Γκαμπριέλα Σάινερ, που διηγήθηκε πώς βρέθηκε από τη Βιέννη στη Θεσσαλονίκη και από εκεί στις Πρέσπες, να δουλεύει με τα παιδιά της περιοχής και να φιλοξενεί εθελοντές στο Πολιτιστικό Τρίγωνο Πρεσπών. “Δεν έχει σημασία αν μία απόφαση είναι σωστή ή λάθος”, είπε στο τέλος της ομιλίας της. Ο δεύτερος ομιλητής, δρ. Θανάσης Κωνσταντόπουλος, μίλησε για τη διαδικασία παραγωγής υδρογόνου από τη σύνθεση του νερού με τον ήλιο. Ο venture capitalist Ονίκ Παλαντζιάν αιτιολόγησε την απόφασή του να επιστρέψει στην Ελλάδα μετά τις σπουδές του και προσπάθησε να πείσει το ακροατήριο ότι πρέπει κάποιος να υπολογίσει όλα τα θετικά της χώρας, πριν να αποφασίσει να την εγκαταλείψει. Η ηθοποιός Ελένη Δημοπούλου ζήτησε από το κοινό να δέσει τα μάτια του με τη μαύρη κορδέλα και να νιώσει για λίγο, όπως ένιωσε εκείνη, όταν έζησε δυόμισι μήνες σαν τυφλή, προκειμένου να ενσαρκώσει έναν ρόλο και στη συνέχεια να αναλάβει τη θεατρική ομάδα τυφλών. Η συγγραφέας Λένα Διβάνη μίλησε για ανθρώπους που αποφασίζουν να βγουν από τα στεγανά, φέρνοντας το παράδειγμα μιας 80χρονης, που, καθώς βρέθηκε στο γιο της στη Βοστόνη, αποφάσισε να μάθει αγγλικά με Linguaphone, ώστε να μπορεί να πηγαίνει στον μπακάλη. “Είχε ζήσει σαν βασίλισσα. Αυτό δεν μπορούσε να αλλάξει στα 80 της”, είπε η κ. Διβάνη.

 

Ένεση θετικής ενέργειας. Ο Παναγιώτης Χρυσοβέργης, στο αναπηρικό του καρότσι, καταχειροκροτήθηκε στο τέλος της ομιλίας του, αφηγούμενος τη δυσκολία του να μάθει να αυτοεξυπηρετείται και το πώς ίδρυσε μία μη κερδοσκοπική, με σκοπό να βοηθήσει κι άλλους ανάπηρους να μάθουν πώς να ζουν τη ζωή τους δραστήρια. Ο Rob Thomson, σχεδιαστής της Nokia, μίλησε για την “προσωπικότητα των υλικών” και ο Paul Lewis, αρχισυντάκτης ειδικών θεμάτων στην “Guardian”, για την εξέλιξη της δημοσιογραφίας με την ανάπτυξη της “δημοσιογραφίας των πολιτών”. Ο δημοσιογράφος Tim Bradshaw εξήγησε το project Silicon Roundabout σε μία γειτονιά του Λονδίνου. Κάποιοι Έλληνες μίλησαν στα αγγλικά, καθώς τα video θα υπάρχουν στο youtube, προσιτά σε οποιονδήποτε. 

Η “Ακτίς Αελίου” και η Μαριέττα Φαφούτη μίλησαν με το show τους. Ο κόσμος χειροκρότησε όλους τους ομιλητές με ενθουσιασμό και επαίνεσε τη διοργάνωση, η οποία ήταν σε όλα άψογη. Ακόμη κι αν δεν ακούστηκαν πολλές νέες και καινοτόμες ιδέες, το γεγονός ότι ακούστηκαν θετικά μηνύματα είναι σημαντικό, σε μία εποχή όπου η καλή κουβέντα σπανίζει. 

Αναζητήστε τις ομιλίες του TEDx Thessaloniki στο www.youtube.com.

MAKEΔΟΝΙΑ