Κατερίνα Γιατζόγλου: MΙα γυναίκα μένει αξέχαστη όταν ξέρει πότε πρέπει να φύγει....

Η Κατερίνα Γιατζόγλου διηγείται το δικό της παραμύθι στο περιοδικό Adore σε μια συζήτηση μάθημα - ζωής

Συνέντευξη Σοφία Τουντούρη
Φωτό Κώστας Αμοιρίδης

Η Κατερίνα Γιατζόγλου διηγείται στη Σοφία Τουντούρη το δικό της παραμύθι. Ένα παραμύθι χωρίς γλυακανάλατους πρίγκιπες, δήθεν βασιλιάδες και στημένες πριγκίπισσες. Ένα παραμύθι δυνατό, με πολύ πάθος και αγωνία για την επόμενη σελίδα. Σαν την ίδια τη ζωή. Τη δική της ζωή...

Η συνέντευξή μας διήρκησε σχεδόν όσο η διαδρομή

Μύκονος- Πειραιάς. Την πέτυχα τη στιγμή που μόλις

είχε επιβιβαστεί στο ferry boat (αυτή την περίοδο

βρίσκεται στο νησί, σε πυρετώδεις διαδικασίες για

την κυκλοφορία του Mykonos Magazine). Με το τηλέ-

φωνο να κλείνει διαρκώς λόγω απώλειας σήματος και εμένα να

προσπαθώ να μη χάσω ούτε λέξη από την μοναδική της περιγραφή

καταφέραμε να κάνουμε μία μετ' εμποδίων μεν, εφ' όλης της ύλης

δε συζήτηση- μάθημα ζωής. "Σήμερα είμαι ευτυχισμένη. Διαβάζω

το παραμύθι μου μόνο εγώ. Δεν θέλω να υπάρχουν λαθρεπιβά-

τες στη ζωή μου" μου λέει. Και τη νιώθω να χαμογελάει στην άλλη

άκρη της τηλεφωνικής γραμμής.

(Υ.Γ. Ευχαριστώ που έγινα για λίγο... "λαθρεπιβάτης" σ' αυτό το

παραμύθι.)

Σας λείπει η τηλεόραση; Τι γεύση σας έχει αφήσει;

Εργαζόμουν στην τηλεόραση 12 χρόνια συνεχόμενα. Χωρίς στα-

ματημό. Και δεν μου λείπει καθόλου. Να φανταστείς, δεν έχω

κρατήσει αρχείο, δεν έχω γραμμένο τίποτα από εκείνα τα χρόνια.

Δεν το λέω απαξιωτικά. Πέρασα πολύ ωραία, δούλεψα πάρα πολύ.

Βλέπεις, εμένα δεν με ερωτεύτηκε κανένας καναλάρχης να με

πάει στο στούντιο από το χέρι...Δεν είχα αυτή τη φοβερή γκαντε-

μιά...Ό,τι κέρδισα το κέρδισα μ' αυτά που διέθετα σαν όπλα.

Κάποιες από αυτές όμως καταφέρνουν να επιβιώνουν...

Κατά βάθος αυτούς τους ανθρώπους τους λυπάμαι. Όταν πουλάς

το κορμί σου η ψυχή σου πληρώνει το τίμημα. Κάποια πράγματα,

όπως το συναίσθημα, είναι αδιαπραγμάτευτα. Δες γύρω σου πόσοι

είναι για το ίδρυμα. Λένε ότι όποιος εργάζεται στην τηλεόραση και

μετά σταματάει είναι για τον ψυχίατρο.

Γιατί συμβαίνει; Είναι θέμα λάθος προτύπων;

Ο στόχος αυτών των ανθρώπων είναι η επιβίωση. Μετά ανεβαίνουν

σκαλοπάτια, αναγνωρίζονται... Σίγουρα είναι θέμα γείωσης. Στην

καριέρα και στη ζωή μου γνώρισα ανθρώπους που υποδείκνυαν

το lifestyle. Δεν μάσησα ποτέ αυτούς, δεν τους ακολούθησα... Ίσα

ίσα που έκανα και το αντίθετο. Αυτό δεν το έκανε κανένας. Η μόνη

ήμουν εγώ που τους απέφευγα σαν το διάολο.

Ενστικτωδώς;

Ακριβώς! Και για να μη φανώ υπερφίαλη, εννοώ ότι στα μίντια

δεν το έκανε κανείς. Σκέψου για μένα που ήταν και η δουλειά μου.

Πλήρωσα βέβαια το τίμημα. Ξέρεις τι είναι να έχεις τέτοια συμπε-

ριφορά προς τους δυνατούς; Μπαίνεις αυτόματα στη black list. Κι

εγώ ήμουν για πάρα πολλά χρόνια. Ειδικά όταν αυτό συνέβαινε σε

μία δεκαπενταετία που όλοι ήθελαν να είναι οι "εκ δεξιών" αυτών

των "δυνατών". Το γλύψιμο και το προσκύνημα πήγαινε σύννεφο.

Αυτή η εκτροχιασμένη αλαζονεία τους ερχόταν κόντρα στο δικό

μου το φτυσίδι απέναντί τους.

Οι εξελίξεις σας δικαιώνουν;

Πάρα πολύ! Δικαιώνομαι γιατί τα έλεγα και τα έγραφα χρόνια

τώρα. Είχα πολύ λίγους υποστηρικτές που είχαν την ίδια άποψη

με μένα. Από την άλλη, βέβαια, θα ήθελα να μην είναι και έτσι τα

πράγματα. Θα ήθελα ο κόσμος να είναι πιο υποψιασμένος. Να βλέ-

πει πίσω από τις γραμμές. Πρέπει να μάθεις να διαβάζεις τις φλύα-

ρες σιωπές. Οι παύσεις που κάνουν οι άνθρωποι είναι πιο φλύαρες

από τις κουβέντες τους.

Υπάρχουν δυνατοί εκδότες σήμερα; Ή έστω έδαφος για να υπάρ-

ξουν στο άμεσο μέλλον;

Ποτέ δεν παύεις να ελπίζεις. Δύο πράγματα, άλλωστε, δεν έχουν

τέλος η ελπίδα και η βλακεία.

Λιγότερα κανάλια, διαφορετικές συνθήκες, λιγότερες θέσεις

εργασίας. Κάποια πρόβλεψη για το μέλλον της ελληνικής τηλε-

όρασης; Ποιος θα επιβιώσει;

Μιλάμε για μια νέα χαρτογράφηση. Χαρτογραφείται από την αρχή

όλος ο μικρόκοσμός μας. Είτε λέγεται τηλεόραση είτε οικονομία.

Είναι ένας νέος κόσμος. Δεν με χαλάει, δεν τρελλαινόμουν και

ποτέ με αυτά που έβλεπα στην τηλεόραση. Τίποτα, όμως, δεν

πιστεύω ότι πεθαίνει. Ό, τι δεν μεταλλάσσεται πεθαίνει. Τα πάντα

ρει. Θα επιβιώσουν όσοι μεταλλαχθούν επαγγελματικά. Αυτοί

που θα έχουν την ευελιξία να το κάνουν.

Τείνει να καταργηθεί η πρωινή ζώνη στην τηλεόραση. Ένα σχό-

λιο;

Η πρωινή ζώνη, τι αυτιστικό πράγμα! Δεν το εστιάζω στα πρό-

σωπα... Αλλά είναι δυνατόν; Είκοσι χρόνια το ίδιο πράγμα...Μόνο

τα χρώματα, οι τίτλοι και η απόχρωση του ξανθού αλλάζουν...Ορι-

σμένοι από αυτούς, όμως, είναι όντως πολύ καλοί.

Όπως;

Είναι αρκετοί... ο Φερεντίνος μ' αρέσει πολύ. Δεν παρακολουθώ

την πρωινή ζώνη και αποφεύγω να κάνω κριτική όταν δεν βλέπω

κάτι. Το πολύ να έχω δει καμία αναπαραγωγή το βράδυ. Όμως έχω

δει την πορεία του και μ 'αρέσει. Και η Σκορδά μια χαρά είναι. Πολύ

πιο λουστραρισμένη από τότε που ήταν στο alter. Η χαρά της ξαν-

θιάς ήταν εκεί, τώρα είναι πολύ καλύτερη. Είναι πιο πολύ ο εαυτός

της γι' αυτό και της πάει. Είναι στο πετσί της αυτή η εκπομπή!

Το ότι είστε γυναίκα και μάλιστα πολύ όμορφη σας βοήθησε στην

καριέρα σας ή μήπως στάθηκε σε πολλά σημεία τροχοπέδη;

Και τα δύο. Μια εξωτερική εμφάνιση μπορεί να σου ανοίξει πόρτες.

Αυτό είναι ρατσιστικό αλλά και αληθινό. Είναι Δούρειος Ίππος...

Το πώς θα μείνεις μέσα εκεί είναι καθαρά θέμα εγκεφαλικό. Και

επειδή ο χώρος των media ανδροκρατείται, πρέπει να σου πω

ότι για ορισμένους, αυτός ο συνδυασμός είναι too much, δεν τον__

αντέχουν. Δεν είναι εύκολη λεία μία όμορφη γυναίκα με μυαλό. Θα

προτιμούσαν μία ξανθιά bimbo.

Υπάρχουν πολλές...

Ε, γι' αυτό...Γιατί είναι η εύκολη λεία...Είναι για την κατανάλωση.

Ενώ μια ξανθιά με μυαλό...

Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερό σας κατόρθωμα μέχρι σήμερα;

Το μεγαλύτερό μου κατόρθωμα είναι ότι έχω κρατήσει πολύ

δυνατή την παιδικότητά μου. Αυτή είναι η πηγή της χαράς της

έμπνευσης, του πείσματος, της δύναμης, της ορμής... Είναι κατόρ-

θωμα γιατί όταν μπαίνεις στον "κόσμο των μεγάλων" τα πράγματα

δυσκολεύουν. Είμαι πολύ περήφανη γι' αυτό. Ακόμη και η ματιά

μου είναι παιδική, δεν έχει ίχνος κούρασης.

Δεν μπήκατε ποτέ στον "κόσμο των μεγάλων"; Και ο κόσμος της

showbiz, των media;

Δεν ένιωσα ποτέ ότι ανήκω σ' αυτό τον κόσμο των media. Δεν έχω

κάνει ποτέ παρέα με ανθρώπους αυτού του "κόσμου". Και είναι

επιλογή μου.

Πότε στη ζωή σας ήσασταν πιο ευτυχισμένη;

Είμαι σαν τα παιδιά. Τα παιδιά είναι πάρα πολύ ευτυχισμένοι γιατί

κάνουν focus στο παιχνίδι. Μπορεί να χάνεται το σύμπαν αλλά

αυτά εστιάζουν στο παιχνίδι τους. Αυτό είναι το μότο της ευτυ-

χίας. Επικεντρώνομαι στο τώρα. Είναι μάταιο να αναλώνεσαι στο

παρελθόν. Το μέλλον είναι ουτοπικό. Ποιος το ξέρει. Το παρόν σου

μένει. Στη ζωή έχεις μόνο το παρόν και οι άνθρωποι το ξεχνούν

αυτό. Έχει σασπένς το αύριο. Μ' αρέσει. Έχει αδρεναλίνη. Είναι

κουίζ ασχέτως αν δεν μπορείς να το ορίσεις.

Σε τι πιστεύετε;

Στην αρμονία του σύμπαντος. Αυτός είναι ο πυρήνας μου.

Ρισκάρετε στη ζωή σας;

Επειδή είμαι των άκρων δεν είναι από τα καλά μου στοιχεία το

ρίσκο. Ρισκάροντας ή κερδίζεις πολύ ή χάνεις πολύ. Εγώ έχω χάσει

για τρεις ζωές. Όταν κερδίζω, όμως, κερδίζω πάρα πολύ. Κατά τη

γνώμη μου, στη ζωή, μόνο ένας μεγάλος loser μπορεί να κερδίσει

το στοίχημα. Τα μεγαλύτερα μαθήματα τα μαθαίνεις από την ήττα.

Πρέπει να ξέρεις να χάνεις. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι loser μόνο

αυτός μπορεί τελικά. Σε οτιδήποτε είναι αυτό.

Περισσότερες ήττες σημειώσατε στην προσωπική ή την επαγ-

γελματική ζωή;

Στη ζωή μου η ζυγαριά μπατάρει. Έχω πάρα πολλές νίκες στην

επαγγελματική μου ζωή και δύο βατερλό στην προσωπική μου

ζωή. Είναι μεγαλειώδη τα λάθη μου. Υπερπαραγωγές... Δύο ζωές

να έχω να διορθώνω...Είμαι άνθρωπος του ύψους ή του βάθους.

Ο έρωτας τι ρόλο παίζει στη ζωή σας; Μετά από αυτά που έχετε

περάσει δεν τον έχετε απομυθοποιήσει;

Δεν απομυθοποιείται ο ρημάδης! Δυστυχώς! Θα ήμασταν πολύ

καλύτερα όλοι αν μπορούσαμε να τον απομυθοποιήσουμε. Είναι

το μοναδικό πράγμα στη ζωή που είναι πρωτογενές πάντα και δια-

χρονικά. Όμως πρέπει να μαθαίνεις λίγο από τα λάθη σου, αλλιώς

είσαι καταδικασμένος. Εμένα προσωπικά μου αρέσει να κάνω και-

νούρια λάθη!

Η προσωπική σας ζωή πάντα απασχολούσε. Ιδιαίτερα όταν εργα-

ζόσασταν στην τηλεόραση. Νιώθετε ότι σας είχε φθείρει αυτό;

Έβαλα βέτο να μην ασχολούνται. Έφυγα από την εικόνα οικειο-

θελώς. Και μάλιστα το έκανα στο peak μου. Δεν νομίζω να το έχει

κάνει κανείς αυτό. Πέρασα μία δεκαετία που ήταν τρελά ενοχλη-

τική. Εκεί είπα τέλος. Δεν με χαροποιούσε ποτέ όλο αυτό. Δεν γινό-

ταν με τη συγκατάθεσή μου.

Πουλάει αυτό; Γι' αυτό γίνεται κατά κόρον ακόμη και σήμερα με

τους celebrities;

Μετά από ένα σημείο, όλα είναι τόσο στημένα που γίνονται εμε-

τικά. Είναι πολλοί που έχουν μότο το "Φωτογραφίζομαι άρα

υπάρχω". Τα τελευταία έξι χρόνια στήνουν μόνο ψεύτικα θέματα.

Και να σου εξηγήσω γιατί: Είναι μία δουλειά. Δεν μπορεί ο άλλος

να επενδύει τα χρήματά του και να περιμένει πότε θα του κάτσει το

αυθεντικό. Υπάρχουν και τα deadlines!

Έχετε αποκαλύψει την ηλικία σας...Δεν έχετε ανασφάλειες; Οι

περισσότερες δεν την παραδέχονται, την κρύβουν.

Τις ανασφάλειες, για να μην τις έχεις, πρέπει να τις δουλέψεις. Δεν

ήμουν πάντα έτσι. Με τα χρόνια που περνούν πρέπει να δουλεύεις

με τον εαυτό σου, να μεταλάσσεσαι... Το θέμα είναι να γνωρίσεις

τον εαυτό σου. Έχω κάνει βήματα, αλλά έχω πολύ δρόμο μπροστά

μου. Όμως, έχω εξαφανίσει τις ανασφάλειές μου. Μόλις τις αποδε-

χθείς φεύγουν, σαν τα φαντάσματα που με το φως εξαφανίζονται.

Αν δεις καθαρά τον εαυτό σου θα καταλάβεις πολλά πράγματα.

Σκεφτήκατε ποτέ να ασχοληθείτε με την πολιτική; Σας έγινε

κάποια πρόταση να πολιτευθείτε;

Ούτε λεπτό δεν το σκέφτηκα. Σ' αυτές όχι, δεν μου έγινε πρόταση.

Σε προηγούμενες, ναι, δύο φορές. Είμαι υπέρ των ερασιτεχνών

της πολιτικής. Οι Έλληνες έκαναν δημοψήφισμα για να διώξουν

τους βασιλιάδες. Που εμένα σαν οικογένεια, η βασιλική, μου είναι

παγερά αδιάφορη και δεν ανήκω στα εκδοτικά συγκροτήματα που

τους γλύφουν...Ίσα ίσα τη Μαρί Σαντάλ τη βρίσκω αδιάφορη και

ξενερουά. Και σήμερα εδώ στην Ελλάδα τι έχουμε; Πρωθυπουρ-

γούς διαδόχους. Έχουμε, δηλαδή, τους "πρίγκιπες". Όλοι είναι γιοι,

εγγονοί, ανηψιοί...Ποια η διαφορά;

Και ένα πολιτικό σχόλιο με αφορμή την επικαιρότητα;

Διάβασα ότι στην Ελλάδα η θυμωμένη ψήφος ισοδυναμεί σχεδόν

με την ανεγκέφαλη ψήφο. Τα έχουν κάνει όλα ένα. Δεν πρέπει

να είναι ένα. Στην Ελλάδα καταφέραμε να το ισοπεδώσουμε. Η

ψήφος των ανθρώπων -που δικαιολογημένα αγανάκτησαν- ισο-

πεδώθηκε και έγινε ανεγκέφαλη. Θα πληρώσουμε, όμως, αυτόν

τον θυμό.

Είναι θέμα νοοτροπίας μας; Πιστεύετε ότι είμαστε λίγο άξιοι της

μοίρας μας;

Δεν νομίζω ότι είναι θέμα μόνο νοοτροπίας. Διάβασα τις στατιστι-

κές και είδα ότι το 70% των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής ήταν

νέοι άνθρωποι. Ε, για να μην τους πω αμόρφωτους θα τους χαρα-

κτηρίσω απαίδευτους. Με αυτό τον τρόπο δείχνεις ότι δεν γνω-

ρίζεις την ιστορία του τόπου σου. Δεν μπορεί η Ελλάδα που έχει

υποστεί γενοκτονία από τους ΝΑΖΙ να εκλέγει τη Χρυσή Αυγή.

Τι κάνει μία γυναίκα αξέχαστη;

Να ξέρει πότε πρέπει να φύγει.

Φοβάστε τον χρόνο;

Είναι τόσο πολύ καλός μαζί μου ο χρόνος που δεν τον φοβάμαι...

Αισθάνομαι ευγνώμων.

Για ποιον άλλον αισθάνεστε ευγνωμοσύνη;

Για κανέναν.

Σας λείπει η Θεσσαλονίκη;

Όταν ήρθα για τη φωτογράφιση, μόνο που δεν έκλαιγα. Κάθε φορά

μου συμβαίνει το ίδιο πράγμα. Μου λείπει πολύ η Θεσσαλονίκη. Την

πρώτη μέρα που φτάνω πάντα -έχω και μάρτυρες!- με το κινητό

φωτογραφίζω από το πατρικό μου την παραλία! Η μαμά μου λέει ότι

κάνω σαν τουρίστρια. Νιώθω σαν να τη βλέπω πρώτη φορά.

Σκέφτεστε την επιστροφή σας;

Εδώ και δύο χρόνια το σκέφτομαι πολύ να γυρίσω. Υπάρχει ποιό-

τητα ζωής στη Θεσσαλονίκη. Εσείς που μένετε εκεί δεν το καταλα-

βαίνετε, εμείς που ερχόμαστε από την εμπόλεμη ζώνη, είναι σαν

να πηγαίνουμε σε... σπα!

 Athensbar