powered by Agones.gr (Στοιχημα)
Powered By Blogger
English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Εξεγέρσεις – καρμπόν παντού

Ειδικού Συνεργάτη

Παρακολουθούμε τους πηχυαίους τίτλους  και τις τραγικές εικόνες που μεταδίδουν οι τηλεοράσεις για τα  γεγονότα της Τυνησίας , της Αιγύπτου , της Υεμένης και αλλού και αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει; 
 
Πολλοί αναλυτές θέλουν να μας πείσουν ότι οι φτωχοί, αδικημένοι πολίτες των χωρών επαναστάτησαν και θέλουν να ανατρέψουν τα αυταρχικά καθεστώτα που τους κυβερνούν εδώ και χρόνια. Υποστηρίζουν ότι οι λαοί επιτέλους αφυπνίζονται και διώχνουν τις διεφθαρμένες εξουσίες, η  Αμερική χάνει τους συμμάχους της στη Μέση Ανατολή κ. ά. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;. 

Πρώτα απ’ όλα ο Αμερικανός Πρόεδρος με νηφαλιότητα και ηρεμία δήλωσε: «Ο λαός της Τυνησίας έδειξε θάρρος και αποφασιστικότητα». Επίσης ,η υπουργός Εξωτερικών κ. Κλίντον έσπευσε να δηλώσει ότι «ο αγώνας των Τυνησίων αποτελεί προειδοποίηση για τους ηγέτες της Μέσης Ανατολής». Δηλαδή καμία ανησυχία για τα αμερικανικά πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά συμφέροντα.  Τι συμβαίνει λοιπόν; 

Μετά τη Γεωργία, τη Σερβία, το Λίβανο ,την Ουκρανία τώρα η Τυνησία, η Αίγυπτος, η Ιορδανία , η Υεμένη και άλλες. Όλες οι χώρες ακολουθούν συστηματικά τα ίδια βήματα λες και τις κατευθύνει ο ίδιος μαέστρος, αλλά και οι εξεγέρσεις των πολιτών έχουν  παρόμοια ονόματα – «Γιασεμί», «Κέδρος», «Τουλίπα» κτλ. ¨ 

Μήπως φέρουν την υπογραφή της National Endowment for Democracy που υπάγεται στις υπηρεσίες ασφάλειας της Αμερικής, και της «Ανοιχτής Κοινωνίας» (Open  Society Foundation)  του κ.  Σόρος; 

Γιατί, από όσα βλέπουμε, ακολουθούν το πρότυπο της «Πορτοκαλί επανάστασης» με στόχο να προκαλέσουν χάος. Με τη δημιουργία χάους σε μια χώρα καταρρέει η οικονομία, εξαφανίζεται η συμμετοχή του κράτους στην οικονομική ζωή, ιδιωτικοποιούνται οι δημόσιες επιχειρήσεις  και τρέχει το ΔΝΤ για να τη σώσει….. 

Στόχος όλων αυτών που εμπνεύστηκαν τη θεωρία του οικονομικού χάους είναι να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο οι προσκείμενες στη Δύση ηγεσίες, η ελίτ που βρίσκεται δίπλα τους και οι λαοί να πεθάνουν από την πείνα. 

Τα τελευταία δέκα χρόνια η Middle  East  Partnership  Initiative  εργάστηκε με όλες της τις δυνάμεις στη Μέση Ανατολή και τη Β.  Αφρική για να διαδώσει  το  μοντέλο της «αμερικανικής δημοκρατίας».  Ο αγώνας  για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας άλλαξε και απέκτησε ηπιότερη μορφή. 

Η τότε υπουργός εξωτερικών κ. Ράις δήλωσε το 2005: «Θα αλλάξουν τα σύνορα 22 χωρών από το Μαρόκο μέχρι την Υεμένη». Αυτό σημαίνει ότι οι χώρες της περιοχής θα τεμαχιστούν σε μικρά κρατίδια που θα εξαρτώνται  και θα ελέγχονται πλήρως από το παγκόσμιο κεφάλαιο. Τα εθνικά κράτη θα αποτελούν μακριά ανάμνηση…. 

Μόνο η γονιδιακή μνήμη των λαών της ευρύτερης περιοχής, που έπεσαν θύματα των μεγάλων συμφερόντων από το 1900 μέχρι σήμερα , μπορεί να ανατρέψει αυτά τα σχέδια. Διαφορετικά….


ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ

Σχέδιο άλωσης της Ελλάδας από ισλαμιστές!


Αξιωματικοί της FRONTEX (της ευρωπαϊκής δύναμης ελέγχου των συνόρων για είσοδο λαθρομεταναστών σε Έβρο και νησιά Αιγαίου) αποκάλυψαν... στο newsbomb.gr όλο το σχέδιο που ήδη εφαρμόζεται για την άλωση της Ελλάδας από ισλαμιστές.
Στόχος των ισλαμικών κρατών (κυρίως Λιβύης, Σαουδικής Αραβίας, Τουρκίας, Αφγανιστά ν και Πακιστάν) είναι η Ελλάδα σε...
δύο 2-3 χρόνια να έχει κατακλυστεί από 2.000.000 ισλαμιστές λαθρομετανάστες και έτσι να καταστεί προγεφύρωμα για τη μεταφορά του Ισλάμ στην κεντρική Ευρώπη.

Οι αξιωματικοί της FRONTEX αποκαλύπτουν στο newsbomb.gr ότι οι πυρήνες των ισλαμιστών που στέλνουν στην Ελλάδα τους λαθρομετανάστες και πέρα από τα 10.000 ευρώ που καταβάλουν για τον καθένα σε αυτούς που τους μεταφέρουν προμηθεύουν κάθε λαθρομετανάστη με μία ταυτότητα με ζελατίνα που περιέχει φωτοτυπία οδηγίας της ευρωπαϊκής ένωσης με τα δικαιώματά τους.

Συχνά οι λαθρομετανάστες παραδίνονται μόνοι τους σε αστυνομικούς και φρουρούς της FRONTEX μόλις περάσουν τα σύνορα της Ελλάδας τους επιδεικνύουν τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τα δικαιώματά τους, τις οποίες περιέχονται:

1) Άρθρο νομοθεσίας – οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι το κράτος μέλος της που εισέρχονται ξένοι πολίτες πρέπει αν τους περιθάλψει, να τους δώσει άσυλο και να τους πάρει δακτυλικά αποτυπώματα.

2) Η καταγραφή των λαθρομεταναστών τους δίνει το δικαίωμα στην περίπτωση που βγουν εκτός Ελλάδας και συλληφθούν σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να τους επιστρέψουν στην Ελλάδα (γιατί αυτή τους έχει πρώτη καταγράψει) και αν μην τους επιστρέψει στη χώρα καταγωγής τους.
Να σημειωθεί ότι πριν περίπου ένα χρόνο ο Λίβυος ηγέτης Μοαμάρ Καντάφι είχε απειλήσει δημόσια την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι ή θα του καταβάλουν 5,5 δισ. ευρώ για αγορές λιβυκών προϊόντων ή αλλιώς θα μετατρέψει την Ευρώπη σε Αφρική με κυριαρχία του Ισλάμ.

newsbomb.gr

Γερμανός βουλευτής: Η Ελλάδα δεν θέλει να σταματήσει τη λαθρομετανάστευση !

Αποκαλυπτικός ήταν ο Γερμανός Χριστιανοδημοκράτης βουλευτής Günter Krings για το θέμα των λαθρομεταναστών και των αιτούντων για άσυλο στην Ελλάδα. Όπως αναφέρει σε συνέντευξη του στην Deutsche Welle (http://www.dw-world.de/dw/article/0,,14778475,00.html) ο Γερμανός βουλευτής ασκεί μεταξύ άλλων έντονη κριτική για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης όσον αφορά την παράνομη είσοδος μεταναστών στην Ελλάδα και φυσικά στο ευρωπαϊκό έδαφος.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει «Διαπιστώνουμε ότι το πρόβλημα υπερβαίνει τις δυνάμεις της Ελλάδος, ή ότι εν μέρει η Ελλάδα δεν κάνει αρκετά ή δεν έχει τη θέληση να κάνει αρκετά ώστε να εμποδίσει την παραβίαση των συνόρων της». Επιπρόσθετα ο Γερμανός βουλευτής ζητάει και την προσωρινή άρση της συμφωνίας του Σέγκεν ώστε οι Γερμανοί να μπορούν να ελέγχουν αν οι ταξιδιώτες από την Ελλάδα είναι Ευρωπαίοι πολίτες.
Η πρακτική αυτή εφαρμόζεται ήδη σε αρκετά αεροδρόμια οι Γερμανοί από τον περασμένο Οκτώβριο, με τις γερμανικές αρχές να ζητάνε από τους ταξιδιώτες που έρχονται από την Ελλάδα να αποδείξουν με ταξιδιωτικά έγγραφα ότι είναι Ευρωπαίοι.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Αφού έβλεπαν την σαπίλα, γιατί πήραν μέρος στις εκλογές του 2009;



22/01/2011
Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη
Άρτος και θεάματα. Για τον άρτο δεν είμαστε και πολύ σίγουροι – και αυτό που γράφω δεν είναι λαϊκισμός. Όταν έχεις απολυθεί από την δουλειά σου ή είσαι μακροχρόνια άνεργος, αν δεν έχεις κάποιον να σου δώσει ένα πιάτο φαΐ, είναι βέβαιο ότι θα σου λείψει και το ψωμί. 

Από θεάματα, όμως, άλλο τίποτε. Το τελευταίο θέαμα στο «μεγάλο μας τσίρκο» το πρόσφεραν τα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής για την Ζήμενς που έκαναν την εμφάνισή τους στα τηλεπαράθυρα. Ενώ την ίδια ώρα και επί δύο οδυνηρές για την Δημοκρατία μας ημέρες ακούγαμε για παζάρια και συνεννοήσεις σχετικά με το τι θα περιλαμβάνει το πόρισμα, δηλαδή τα πορίσματα. 

Αυτά συμβαίνουν όταν την διερεύνηση των σκανδάλων αναλαμβάνουν βουλευτές, δηλαδή άνθρωποι εξαρτώμενοι από τα κόμματά τους. Αυτό, βέβαια, όπως έχουμε ξαναπεί, δεν συμβαίνει πουθενά στον κόσμο. Πουθενά στον κόσμο οι κρινόμενοι δεν είναι συγχρόνως και κρίνοντες. 

Αυτά συμβαίνουν επίσης όταν οι ποινικές ευθύνες μπλέκουν με τις πολιτικές. Οι ποινικές ευθύνες πρέπει να διερευνώνται από την Δικαιοσύνη. Αλλά το πολιτικό σύστημα, κρυμμένο πίσω από το επαίσχυντο άρθρο 86 του Συντάγματος, δεν της έκανε την χάρη. 

Οι πολιτικές ευθύνες πρέπει να διερευνώνται από μη πολιτικά πρόσωπα. Από ανεξάρτητες και κοινής αποδοχής προσωπικότητες, με δίκαιη κρίση, που χαίρουν εκτίμησης και ζουν λιτά και με την εκτίμηση της κοινωνίας. 

Η εικόνα που είδαν τα μάτια μας υπήρξε απογοητευτική. Ζήσαμε κατ’ αρχήν το «διήμερο της ντροπής». Έβγαιναν όλοι, ο ένας μετά τον άλλον και ορκίζονταν πως δεν έγινε κανένα παζάρι, πως ουδείς τους τηλεφώνησε για να παρέμβει στο έργο τους, πως αυτοί οι «μεγάλοι τιμωροί» έπραξαν στο ακέραιο το καθήκον τους. 

Μέσα στην σύγχυση ξεφύτρωσαν και άλλα επίλεκτα στελέχη του πολιτικού μας συστήματος. Βρήκαν πρόθυμους να τους κάνουν την αγιογραφία και γέμισαν τον κόσμο συνεντεύξεις για να προβάλουν τις δικές τους προτάσεις για την καταπολέμηση της διαφθοράς, για το πολιτικό χρήμα, για την αναθεώρηση του Συντάγματος. 

Αλλά, τι κρίμα! Δεν εισακούστηκαν από το διεφθαρμένο σύστημα (από το οποίο προσπαθούν τώρα να αποστασιοποιηθούν). 

Να το δεχθούμε; Άντε, ας το δεχθούμε; Τότε για ποιο λόγο πεισματικά επεδίωξαν να παραμείνουν σ’ αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα, αφού δεν μπορούσαν να το διορθώσουν; Γιατί επιδίωξαν προεδριλίκια σε επιτροπές της Βουλής, κυβερνητικά και κομματικά αξιώματα; Γιατί επιδίωξαν με νύχια και με δόντια (με ρουσφέτια, τηλεοπτικές εμφανίσεις, νταηλίκια, χιλιάδες τηλεφωνήματα σε ψηφοφόρους από υπερσύγχρονα τηλεφωνικά κέντρα) την επανεκλογή τους; 

Αφού το σύστημα ήταν διεφθαρμένο και παρά τις προτάσεις και τις προσπάθειές τους να διορθωθεί, αυτό παρέμενε το ίδιο, γιατί δεν του έδωσαν μια μούντζα (του συστήματος) να σηκωθούν να φύγουν. Αν τότε είχαμε μια σειρά από διαδοχικές ηχηρές παραιτήσεις, αν έμεναν απ’ έξω και πετροβολούσαν – όχι ένας και δύο, αλλά πολλοί – τότε μπορεί και να μην φθάναμε στην σημερινή άθλια οικονομική κατάσταση. 

Το σκάνδαλο της Ζήμενς αποκαλύφθηκε στην Γερμανία από τον Τύπο το 2006. Μεταξύ του 2007 και του 2009 είχαν αποκαλυφθεί τα πάντα. Τα μάθαμε όλα απ’ έξω και ανακατωτά, διαβάσαμε δικογραφίες (γερμανικές, βεβαίως), πληροφορηθήκαμε τα ποσοστά της μίζας που αναλογούσαν στον κάθε διεφθαρμένο, αποκαλύφθηκαν τα πάντα για τις συμβάσεις, τις απευθείας αναθέσεις, τις υπερτιμολογήσεις, τις προνομιακές σχέσεις, τις επεκτάσεις των συμβάσεων (που συνεχίστηκαν και μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου). 

Επομένως γνώριζαν όλοι τα πάντα. Γιατί, λοιπόν, κάθονταν όλοι επί δύο χρόνια στις θέσεις τους, αγωνιώντας γι’ αυτές και χωρίς να απαιτούν πιεστικά από τις ηγεσίες των κομμάτων τους να προχωρήσουν σε κάθαρση; Γιατί δεν έπιαναν τους αρχηγούς τους από τον λαιμό – είτε βρίσκονταν στην κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση – απαιτώντας «κάθαρση τώρα;». 

Γιατί συνέχιζαν το γνωστό τροπάρι περί της ανάγκης να μην ποινικοποιούνται οι κοινωνικές σχέσεις; Και επιτέλους, γιατί ο Χριστοφοράκος δεν επεδίωκε κοινωνικές σχέσεις με τον μπακάλη της γειτονιάς μου, αλλά με αυτούς, ισχυριζόμενος μάλιστα (αργότερα κατά την κατάθεσή του στην Γερμανία) πως ήταν ο «αρχικηπουρός της Ελλάδας» και ότι «καλλιεργούσε πολιτικές σχέσεις»; 

Η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει ότι το Σκάνδαλο της Ζήμενς είναι «πράσινο». Σωστά. Όλες σχεδόν οι μεγάλες συμβάσεις υπογράφηκαν επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. 

Η πρώτη σύμβαση υπογράφηκε το 1987 για την κατασκευή των ψηφιακών κέντρων. 

Το 1988 είχαμε την απευθείας ανάθεση για προμήθεια 84.000 κυκλωμάτων και 20.000 παροχών. 

Τον Ιούνιο του 1989 είχαμε την απευθείας ανάθεση 470.000 ψηφιακών παροχών αξίας 32,5 δις δρχ, που πάγωσε με εισαγγελική παρέμβαση. Ήταν η περίοδος των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων, με τη Ν.Δ. να κερδίζει τις εκλογές αλλά να μην μπορεί (λόγω του γνωστού εκλογικού νόμου) να σχηματίσει κυβέρνηση. 

Τον Νοέμβριο του 1989 σχηματίζεται κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Ζολώτα και στις 20 Δεκεμβρίου 1989 υπογράφονται δύο συμβάσεις (4,5 δις δρχ) για αγορά ψηφιακών δικτύων. 

Στις 31 Ιανουαρίου 1990  (επί οικουμενικής) υπογράφεται τελικά η σύμβαση για τις 470.000 ψηφιακές παροχές αξίας 27 δις δρχ. 

Στις 16 Ιανουαρίου 1991 διεξάγεται διαγωνισμός για 720.000 ψηφιακές παροχές στον οποί μετέχουν μόνο η Ιντρακόμ και η Ζήμενς. 

Τον Ιούλιο του 1992 έχουμε την ανάθεση προμήθειας 150.000 παροχών στις δύο εταιρίες. 

Τον Μάρτιο του 1994 έχουμε την ανάθεση 951.600 ψηφιακών παροχών, 146.800 κυκλωμάτων, 73 νέων κέντρων και 87 επεκτάσεων υφισταμένων κέντρων (40,5 δις δρχ). 

Τον Ιούνιο του 1995 ο εισαγγελέας Γ. Ζορμπάς ζήτησε την σύγκληση της Ολομέλειας Εφετών και τρεις μέρες αργότερα του αφαιρείται η υπόθεση των ψηφιακών παροχών. 

Τον Μάρτιο του 1996 έχουμε την απευθείας ανάθεση προμήθειας 270.000 ψηφιακών παροχών (16 δις δρχ). Σημειώστε εδώ ότι όλες οι συμβάσεις εκείνης της περιόδου έφεραν τις υπογραφές του τότε υπουργικού συμβουλίου. 

Και ενώ ήδη από τον Μάιο του 1996 το Ελεγκτικό Συνέδριο με πόρισμά του δικαιώνει τον Ζορμπά, εντοπίζει τέσσερις παραβάσεις και ζητά δίωξη για τις ψηφιακές παροχές, τον Ιανούαριο του 1997 έχουμε νέα ανάθεση, αυτή τη φορά 338.000 ψηφιακών παροχών (12,2 δις δρχ). 

Τον Δεκέμβριο του 1997 έχουμε νέες αναθέσεις (συνολικού ύψους για τις δύο εταιρίες 372, 7 δις δρχ) στο πλαίσιο των περίφημων προγραμματικών συμβάσεων. Βρισκόμαστε πια στον αστερισμό της πλέον σκανδαλώδους των συμβάσεων, της 8002 για την ψηφιοποίηση του ΟΤΕ. 

Τον Νοέμβριο του 2000 έχουμε επεκτάσεις της τάξης των 100 δις δρχ. και το 2002 είναι το τελευταίο έτος των προγραμματικών συμβάσεων. Με τις διάφορες επεκτάσεις, το συνολικό ύψος των αναθέσεων για τις δύο εταιρίες φθάνει τα 565 δις δρχ. 

Αξίζει εδώ να θυμηθούμε και αυτό που ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά δεν είναι. Το 1997 ο ΟΣΕ αγόρασε 30 ηλεκτροκίνητες μηχανές έλξης και 100 βαγόνια (235 εκ ευρώ), που κατασκευάστηκαν από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και την Ζήμενς, αλλά δεν σάπισαν στις αποθήκες της Θεσσαλονίκης, διότι δεν χωρούσαν στις ράγες του υπάρχοντος σιδηροδρομικού δικτύου. 

Αυτά είναι γνωστά πράγματα και δεν τα αμφισβητεί κανείς. 

Όταν, όμως, η Ν.Δ. ήλθε στην εξουσία το 2004 υιοθέτησε την στρατηγική «όχι ταύρος εν υαλοπωλείω» και όχι μόνο δεν έβαλε κανέναν στην φυλακή, αλλά σε πολλές περιπτώσεις διατήρησε στις θέσεις τους τα διοικητικά στελέχη (ΟΤΕ, ΟΣΕ κλπ.) που ευρισκόμενη στην αντιπολίτευση κατηγορούσε για διαφθορά. 

Υπήρξαν περιπτώσεις που οι συμβάσεις ήσαν λεόντειες (βλέπε C4i) και άρχισαν οι τροποποιήσεις, οι φασαρίες, οι δοκιμές. Δεν υπήρξε ποτέ μια κεντρική απόφαση, να τους τρίψουν στη μούρη το σύστημα ασφαλείας το οποίο παραγγέλθηκε και προπληρώθηκε σε μεγάλο μέρος του για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και δεν λειτούργησε ποτέ (και πάντως όχι κατά την περίοδο για την οποία παραγγέλθηκε. Η εταιρία δεν κηρύχθηκε έκπτωτη, ούτε τηρήθηκαν ποτέ οι ρήτρες (άλλωστε γι’ αυτό έδινε τις μίζες οι Ζήμενς, - για να μην τηρούνται οι όροι των συμβάσεων). 

Αντίθετα, σε αρκετές περιπτώσεις (και ενώ στην Γερμανία είχε ήδη ξεσπάσει το σκάνδαλο) συνεχίστηκε η εκτέλεση των επίμαχων συμβάσεων, όπως αυτή των βαγονιών Ντεζίρο ή η σύμβαση του ΟΤΕ για τεχνική υποστήριξη τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού, ύψους 33,1 εκ ευρώ ή η απευθείας ανάθεση από τον ΟΣΕ έργου 160 εκ ευρώ (τον Απρίλιο του 2005 και όταν δεν είχε ξεσπάσει ακόμη το σκάνδαλο, αλλά τώρα πια είναι γνωστό ότι ο Χριστοφοράκος καλλιεργούσε κοινωνικές και πολιτικές σχέσεις). 

Γενικά η Ζήμενς σάρωνε παντού και μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου. Και δεν έδινε ποτέ λογαριασμό. Όπως συνέβη και με την παραγγελία από το υπουργείο Πολιτισμού των φορητών ηλεκτρονικών ξεναγών για τα μεγάλα μουσεία της χώρας, αξίας 12 εκ ευρώ, που δεν παραδόθηκε ποτέ – αλλά και ουδείς τήρησε τις ρήτρες. 

Όλα αυτά είχαν πλέον γίνει πλήρως γνωστά και κατανοητά μέχρι το 2007. Αλλά το πολιτικό σύστημα συνέχισε να σφυρίζει αμέριμνο και να κάνει χαρτοπόλεμο τα τιμολόγια των δώρων και των ημερολογίων του Χριστοφοράκου. 

Ακόμη και η ανακοίνωση της παραίτησης Χριστοφοράκου τον Δεκέμβριο του 2007 πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Την ίδια μέρα, ο κ. Παπανδρέου, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επισκεπτόταν τον ΟΤΕ, το κατ’ εξοχήν όχημα της διαπλοκής, αλλά δεν είπε κουβέντα για το (γνωστό πλέον) θέμα. Αντίθετα, διακήρυξε την ανάγκη να συνεχίσει ο ΟΤΕ να ανήκει στο Δημόσιο. 

Τι θέλω να πω με όλα αυτά; Μα ότι στις εκλογές του 2009 γνώριζαν όλοι τα πάντα. Και έβλεπαν ότι δεν τιμωρείται κανείς. Γιατί, λοιπόν, αηδιασμένοι δεν σηκώθηκαν να φύγουν, καταγγέλλοντας την σαπίλα, αλλά έλαβαν μέρος στις εκλογές και έδωσαν λυσσώδη μάχη για την επανεκλογή τους; 

Ας ξεκινήσουν δίνοντας την απάντηση σε αυτήν την ερώτηση και μετά μας λένε τι προτάσεις έκαναν για την θωράκιση της χώρας έναντι της διαφθοράς. 

Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές! 

Ενα ανακαινισμένο Airbus για τη Μέρκελ


Φωτ.αρχείου

«Είναι θλιβερό να βλέπεις τους επικεφαλής μίας από τις ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου να ταξιδεύουν με αεροσκάφη-αντίκες». Με αυτή τη φράση δικαιολόγησε ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής Μεταφορών της Γερμανίας και μέλος του κόμματος των Πρασίνων Γουίνφριντ Χέρμαν την ανακατασκευή του αεροσκάφους Airbus A340s για λογαριασμό της Αγκελα Μέρκελ. Διότι κάπως έπρεπε να δικαιολογηθεί η δαπάνη ενός δισ. ευρώ για την αναβάθμιση του στόλου των αεροσκαφών που θα έχει σύντομα στη διάθεσή της η γερμανίδα καγκελάριος προκειμένου να μετακινείται «αξιοπρεπώς».
Το νεότερο αεροσκάφος που ανήκε έως σήμερα στη Lufthansa θα αντικαταστήσει το προηγούμενο Airbus που είχε αγοραστεί την προ της γερμανικής ενοποίησης εποχή από τον τότε καγκελάριο Ερικ Χόνεκερ. Μαζί με άλλα τέσσερα αεροσκάφη που θα αρχίσουν να παραδίδονται από τον προσεχή Μάρτιο θα αποτελέσουν τον ανανεωμένο στόλο της γερμανικής κυβέρνησης.
Εκπρόσωπος του υπουργείου Άμυνας έσπευσε να διευκρινίσει (ανωνύμως) στο πρακτορείο Bloomberg ότι «δεν θα δοθεί έμφαση στην πολυτέλεια αλλά στη λειτουργικότητα». Επιχειρώντας να προλάβει τυχόν αντιδράσεις για την άκαιρη σπατάλη σε περίοδο γενικευμένης λιτότητας επισήμανε ότι «όταν τα αεροπλάνα γερνούν, γίνονται ασύμφορα».
Σύμφωνα με πληροφορίες του Bloomberg τα αεροσκάφη τύπου A340s θα διαθέτουν αίθουσες συσκέψεων και συνεστιάσεων για τους επισήμους και τους προσκεκλημένους τους αλλά και καθίσματα «λεωφορείου» για τους… κοινούς θνητούς. Συνολικά η χωρητικότητα των αεροσκαφών θα μειωθεί από τα 300 άτομα στα 142. Πάντως ο εσωτερικός διάκοσμος δεν θα θυμίζει το παρελθόν των αεροπλάνων που χρησιμοποιούνταν για εμπορικές πτήσεις. Οπως και στα μικρότερα A319s, των οποίων έχει ολοκληρωθεί η ανακατασκευή, οι εσωτερικοί χώροι φέρουν δερμάτινη επένδυση χρώματος ανοιχτού γκρι και τραπέζια με απομίμηση ξύλου σε σκούρο καφέ.
Ο Βόλκερ Μάις, εκπρόσωπος της γερμανικής πολεμικής αεροπορίας στην οποία θα περιέλθει ο στόλος, διευκρίνισε στο Bloomberg ότι τα αεροσκάφη θα διαθέτουν προηγμένο αμυντικό εξοπλισμό για την αποτροπή τρομοκρατικών επιθέσεων καθώς και συστήματα επικοινωνίας υψηλής ασφαλείας. Ακόμα θα προστεθούν επιπλέον δεξαμενές καυσίμου ώστε η τροφοδοσία καυσίμου να είναι επαρκής για υπερατλαντικά ταξίδια.


Διαβάστε περισσότερα:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=379544&dt=21/01/2011#ixzz1BhI0MddK

Μ.Θεοδωράκης: "Θα έπρεπε να είχαν συλληφθεί οι εκπρόσωποι της τρόϊκας"

ImageH εμβληματική φυσιογνωμία της ελληνικής Αριστεράς, ο μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης μιλώντας στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου στο Real FM, χαρακτήρισε το Μνημόνιο ως «πραξικόπημα» και υποστήριξε ότι ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου "θα έπρεπε να είχε δώσει εντολή σύλληψης των εκπροσώπων της τρόικας".«Αισθάνομαι μόνος. Έχω το ίδιο και χειρότερο αίσθημα όπως και επί δικτατορίας» τόνισε O Μίκης Θεοδωράκης μιλώντας στον Real fm και συνέχισε  «Είμαι στην απέναντι μεριά γιατί δεν έχω θέση μέσα σε αυτό το σύστημα» είπε στον Νίκο Χατζηνικολάου και πρόσθεσε: «Έχω ακριβώς το ίδιο και χειρότερο αίσθημα όπως είχα και επί χούντας. Τότε ο κόσμος ακόμη και υπό τον φόβο της τυραννίας είχε το θάρρος να εκδηλώνει την συμπάθειά του προς τους αντιστασιακούς».

«Δεν είναι δυνατόν μία τέτοια συμφωνία να μην περνάει από τη βουλή με αυξημένη πλειοψηφία ή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να υπογράφεται μόνο από έναν υπουργό», είπε ο Μίκης Θεοδωράκης.
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Εγκλήματα χωρίς τιμωρία όσο ισχύει το παρόν Σύνταγμα

Δικαστές κατά πολιτικών: Μας στοχοποιείτε σε πονηρούς καιρούς
Φωτογραφία: ΑΠΕ - ΜΠΕ / ΧΑΡΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ
Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Θέμα χρόνου ήταν η εκδήλωση ενός ακόμη επεισοδίου μεταξύ δικαστών και πολιτικών. Η νέα αφορμή δόθηκε χθες με την οριστική παραγραφή των σχετιζομένων με το Βατοπέδι αδικημάτων, ενώ την ίδια ώρα στην Επιτροπής για την Ζήμενς διεξάγονταν (ανεπίτρεπτες) σκληρές διαπραγματεύσεις για το περιεχόμενο του πορίσματος, που δίνεται σήμερα στην δημοσιότητα.
 
Πρόκειται για άλλο ένα κεφάλαιο στην πονεμένη ιστορία του πολιτικού χρήματος και της αποποίησης των πολιτικών ευθυνών (βλέπε εδώ). 

Σε μια χώρα όπου δεν έχει τιμωρηθεί κανείς και για τίποτε (για το Χρηματιστήριο, για την δράση της ΔΕΚΑ, για το Κτηματολόγιο, για το όργιο στα δημόσια έργα και στα εξοπλιστικά προγράμματα, για τα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων, για την καταλήστευση των αποθεματικών των ταμείων, για τα διακομματικά σκάνδαλα της Ζήμενς και του Βατοπεδίου, για τα ομόλογα, για τα swaps και τις λογιστικές αλχημείες και τα «ιπτάμενα ομόλογα», η ομόφωνη απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου, που έγινε γνωστή χθες, ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. 

Το Δικαστικό Συμβούλιο (όπου η επιτροπή της Βουλής είχε ξαποστείλει το θέμα της παραπομπής τριών πρώην υπουργών με την κατηγορία της απιστίας σε βάρος του Δημοσίου) έδωσε την χαριστική βολή, αν και ήταν αναμενόμενη: Τα αδικήματα έχουν παραγραφεί μετά την διάλυση της Βουλής, στις 7 Σεπτεμβρίου του 2009. 

Σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος και τον εξ αυτού νόμο περί ευθύνης υπουργών, το Δικαστικό Συμβούλιο αποφάνθηκε ότι η παραγραφή των αδικημάτων (λόγω μεσολάβησης εκλογών) είναι οριστική. Παράλληλα, αποφασίστηκε (με ψήφους 3 έναντι 2) η ανάκριση για τα μη πολιτικά πρόσωπα που συμμετείχαν στο σκάνδαλο να συνεχιστεί. 

Το βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου, που έκανε δεκτή την εισήγηση του εισαγγελέα Μιλτιάδη Ανδρειωτέλλη, θα εκδοθεί στις αρχές Φεβρουαρίου και δεν υπόκειται σε κανένα ένδικο μέσο. 

Αποκαλύφθηκε έτσι η τρομερή (και σκόπιμη) υποκρισία της μεν κυβέρνησης να στήσει εξεταστικές επιτροπές εν γνώσει της ότι επρόκειτο για παραγεγραμμένα αδικήματα, του πολιτικού συστήματος που δέχθηκε να λάβει μέρος στο θέατρο συμμετέχοντας σ’ αυτές τις επιτροπές και των βουλευτών-μελών των επιτροπών που δήθεν δικάζουν (ενώ απλώς διασύρουν), στέλνοντας τις υποθέσεις πίσω στην Δικαιοσύνη, της οποίας όμως τα χέρια είναι δεμένα. 

Η χθεσινή απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου αποτελεί κόλαφο για το πολιτικό σύστημα και περίτρανη απόδειξη ότι στις εξεταστικές παίζεται ένα πρωτοφανές θέατρο. 

Η σκοπιμότητα είναι πασιφανής: Εμείς κάναμε ό, τι μπορούσαμε, αλλά βλέπετε η Δικαιοσύνη… 

Στην προσπάθειά τους να αποφύγουν τις ευθύνες τους, πετάνε το μπαλάκι στην Δικαιοσύνη. Παραλείποντας, βέβαια, να πουν ότι η Δικαιοσύνη δεν θεσπίζει τους νόμους. Απλώς τους εφαρμόζει. Τους νόμους τους ψηφίζει η Βουλή. 

Εξ ου και η χθεσινή αντίδραση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, που εξέδωσε εξαιρετικά σκληρή ανακοίνωση, κατηγορώντας εμμέσως το πολιτικό σύστημα ότι θέτει τους δικαστές στο στόχαστρο της τρομοκρατίας, φορτώνοντάς τους ευθύνες ατιμωρησίας που δεν τους ανήκουν. 

Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, «έχει παγιωθεί τον τελευταίο καιρό ως επικοινωνιακή τακτική ορισμένων η απονομή ευθυνών στη Δικαιοσύνη σχετικά με την ατιμωρησία πολιτικών προσώπων εμπλεκομένων σε σκάνδαλα». 

Οι δικαστές αισθάνθηκαν χθες την ανάγκη να πληροφορήσουν τον ελληνικό λαό ότι  «οι ευθύνες για τα αποτελέσματα αυτά ανήκουν αποκλειστικά και μόνο σε αυτούς που έχουν διαμορφώσει το θεσμικό πλαίσιο με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτυγχάνουν την ατιμωρησία τους». Και συνεχίζουν: 

«Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι ο ισχύων νόμος για την ευθύνη υπουργών διαμορφώθηκε από τη Βουλή και όχι από το δικαστικό σώμα. Οι δικαστές, συνεπώς, δεν μπορούν να παρανομήσουν κατά την εφαρμογή του, σε διάψευση των προσδοκιών αλλά και των συνηθειών ορισμένων». 

Τα βέλη εναντίον των πολιτικών είναι ευθέα: «Μέχρι τώρα επιφύλαξαν (σ.σ. οι πολιτικοί) στους εαυτούς τους το προνόμιο να έχουν και την πίτα και το μαχαίρι» Και τους καλούν να «κάνουν επιτέλους την αυτοκριτική τους» και να «σταματήσουν να στοχοποιούν τους δικαστές και μάλιστα στις ύποπτες ημέρες που ζούμε. Ίσως έτσι επιτύχουν την ύστατη ώρα της απαξίωσης στα μάτια του λαού, να περισώσουν κάτι από την αξιοπιστία τους. Για να φτάσει επιτέλους το μαχαίρι στο κόκαλο». 

«Περιμένουμε το επόμενο επεισόδιο», έγραφα στο άρθρο μου της 13ης Δεκεμβρίου 2010. Δεν χρειαζόταν να περιμένουμε και πολύ. Η νέα σύγκρουση δικαστών και πολιτικού συστήματος ήλθε χθες, έναν μόλις μήνα μετά τον καθιερωμένο πλέον καυγά που κατ’ έθιμον διεξάγεται κάθε χρόνο στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης Δικαστών και Εισαγγελέων. 

Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Πρόεδρος των Δικαστών Χ. Αθανασίου είχε στηλιτεύσει την απροθυμία του πολιτικού συστήματος να αλλάξει  τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, επισημαίνοντας (όπως και χθες)  ότι ο λαός θεωρεί τελικά την Δικαιοσύνη υπεύθυνη για τις αθρόες παραγραφές. 

Τα ίδια είχαν γίνει και το 2009, όταν την αντίδραση των δικαστών είχε προκαλέσει με την ομιλία του ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γ. Παπανδρέου, που είχε μιλήσει περί ατιμωρησίας και συγκάλυψης. 

Ο τότε Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Νικόπουλος, που επίσης είχε υπογραμμίσει ότι για τις παραγραφές δεν φταίνε οι δικαστές, αλλά οι νόμοι. Και πως τους νόμους δεν τους φτιάχνουν οι δικαστές, αλλά η Βουλή.

«Ακουσα κάτι περί παραγραφής», είχε πει. «Ποιος άραγε ευθύνεται για την παραγραφή; Οι δικαστές; Ή ο νόμος; Το γνωρίζει αυτό ο λαός; Ποιος θεσπίζει τους νόμους; Οι δικαστές ή η Βουλή; Γιατί και εκείνοι να μην είναι ίσοι έναντι των άλλων πολιτών;». 

Επανήλθε ο κ. Παπανδρέου, ως πρωθυπουργός, τον Μάρτιο του 2010, μιλώντας για κυρίαρχη εντύπωση ατιμωρησίας στη χώρα κατά την live συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, παρουσία της δικαστικής ηγεσίας. «Ξένοι συνάδελφοί μου με ρωτούν, στην Ελλάδα Δικαιοσύνη δεν υπάρχει;». Αυτή τη φορά προκάλεσε την αντίδραση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ι. Τέντε. 

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα διεξήχθησαν οι «διαπραγματεύσεις» για το πόρισμα της Ζήμενς. Άλλος ένα κόλαφος για το πολιτικό σύστημα. Άλλη μια ντροπιαστική συνεννόηση, ώστε να συμφωνήσουν τα δύο κόμματα ποιους τελικά θα «δώσουν». Έτσι αντελήφθησαν την αξίωση για έκδοση κοινού πορίσματος. Ως παζάρι για την κατάρτιση ενός καταλόγου περιστατικών και ονομάτων, με βουλευτές να καταθέτουν ενστάσεις που κινούνται μεταξύ των 49 (Παπαδημούλης) και 80 (Καμμένος). 

Απίστευτα πράγματα για μια χώρα που έχει πέσει στον γκρεμό. Απίστευτα πράγματα για ένα σκάνδαλο που είναι διεθνώς επιβεβαιωμένο και γνωρίζουμε και το ύψος της μίζας που κάθε φορά έδινε η Ζήμενς στην προσπάθεια «καλλιέργειας πολιτικού κλίματος»: Ο κ. Σίκατσεκ, που έστησε το σύστημα των μαύρων ταμείων το 1999,  έχει δηλώσει ότι στην Ελλάδα μέχρι την αποκάλυψη του σκανδάλου μεταφέρονταν περί τα 10 με 15 εκ ευρώ ετησίως. Όσο για τις μίζες, κι’ αυτές γνωστές: 8% του τζίρου των έργων σε στελέχη και 2% σε πολιτικά πρόσωπα. 

Η Εξεταστική Επιτροπή προσανατολίσθηκε στην λύση της αναφοράς των πραγματικών περιστατικών (τα οποία τα έχουμε πια μάθει απ’ έξω και δεν χρειαζόταν να κουραστούν με μια νέα καταγραφή) και της αναφοράς των ονομάτων  των υπουργών που είχαν την πολιτική ευθύνη κατά την υπογραφή των διαφόρων επίμαχων συμβάσεων. 

Χρόνια τώρα (και ειδικά με το άρθρο μου της 27ης Οκτωβρίου 2010) υποστηρίζω πως οι Έλληνες πρέπει να μάθουν ποιοι ήταν υπουργοί όταν υπογραφόταν το τάδε ή το δείνα έργο. Αυτό προς πολιτικό κολασμό, διότι ποινικός κολασμός δεν μπορεί να υπάρξει για όσο διάστημα ισχύει το άθλιο άρθρο 86 του Συντάγματος και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. 

Αν και εκ μέρους του υπουργού Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες για αλλαγή του νόμου, τίποτε το ουσιαστικό δεν πρόκειται να συμβεί. Διότι ό,τι κι’ αν λέει ο νέος νόμος, αυτός θα προσκρούει πάντα στο άρθρο 86 του Συντάγματος και επομένως δεν θα εφαρμοστεί ποτέ. 

Και οπωσδήποτε δεν θα τιμωρηθεί κανείς από αυτούς που μας οδήγησαν σ’ αυτά τα χάλια. 

Κοινωνική Εταιρικότητα σε τοπική κλίμακα: Η Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης

        Θεόδωρος Κουτρούκης* 

          Οι διαδικασίες κοινωνικής εταιρικότητας σε τοπική κλίμακα  δημιουργούν ένα δημόσιο χώρο της κοινωνίας των πολιτών στο πλαίσιο της ελεύθερης οικονομίας ανάμεσα στην αγορά και το κράτος. Ωστόσο, ο τοπικός ΚΔ είναι μια μακροχρόνια διαδικασία με εν­διαφέρουσες προοπτικές αλλά και αρκετές δυσκολίες για τους κοινωνι­κούς εταίρους .
Μια αντίστοιχη διαδικασία ΚΔ σε τοπικό επίπεδο προβλέπει και ο "Καλλικράτης" που θεσμοθετεί για πρώτη φορά τη λειτουργία Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης (ΔΕΔ) σε κάθε Δήμο με πληθυσμό μεγαλύτερο από 10.000 κατοίκους. Η συγκρότηση των ΔΕΔ ορίζεται με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, η οποία λαμβάνεται με πλειοψηφία των 2/3 των μελών του και εκδίδεται εντός δύο (2) μηνών από την εγκατάσταση των δημοτικών αρχών. Η σύνθεση της ΔΕΔ περιλαμβάνει εκπροσώπους τοπικών οργανώσεων και φορέων της κοινωνίας των πολιτών.
Οι κύριες αρμοδιότητες της ΔΕΔ είναι:
α) Γνωμοδοτεί στο δημοτικό συμβούλιο σχετικά με τα αναπτυξιακά προγράμματα και τα προγράμματα δράσης του δήμου, το επιχειρησιακό πρόγραμμα και το τεχνικό πρόγραμμα του δήμου.
β) Γνωμοδοτεί για θέματα γενικότερου τοπικού ενδιαφέροντος, που παραπέμπονται σε αυτή από το δημοτικό συμβούλιο ή τον δήμαρχο.
γ) Εξετάζει τα τοπικά προβλήματα και τις αναπτυξιακές δυνατότητες του δήμου και διατυπώνει γνώμη για την επίλυση των προβλημάτων και την αξιοποίηση των δυνατοτήτων αυτών.
δ) Δύναται να διατυπώνει παρατηρήσεις επί του περιεχομένου των κανονιστικού χαρακτήρα αποφάσεων, που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 79 του Κ.Δ.Κ
Η ΔΕΔ συνεδριάζει δημόσια, μετά από πρόσκληση του προέδρου της, υποχρεωτικά μια φορά το χρόνο, πριν από τη σύνταξη των προσχεδίων του προϋπολογισμού και του ετήσιου προγράμματος δράσης και τουλάχιστον μία φορά κάθε τρεις (3) μήνες για άλλα θέματα που εισάγονται προς συζήτηση.
Ο συνολικός αριθμός των μελών της ΔΕΔ, είναι από είκοσι πέντε (25) έως πενήντα (50) μέλη. Σε ποσοστό ένα τρίτο (1/3) του συνολικού αριθμού των μελών εκπροσώπων φορέων ορίζονται επιπλέον μέλη, μετά από κλήρωση, δημότες εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους καθώς και όσοι είναι εγγεγραμμένοι στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους. Στη ΔΕΔ προεδρεύει ο δήμαρχος ή ο αρμοδίως εντεταλμένος αντιδήμαρχος. Στις συνεδριάσεις της ΔΕΔ καλούνται κατά περίπτωση και συμμετέχουν χωρίς δικαίωμα ψήφου και εκπρόσωποι αρμόδιων κρατικών αρχών, των τοπικών οργανώσεων πολιτικών κομμάτων, καθώς και οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων που εκπροσωπούνται στο δημοτικό συμβούλιο. Η ΔΕΔ συνεδριάζει δημόσια, μετά από πρόσκληση του προέδρου της, υποχρεωτικά μια φορά το χρόνο, πριν από τη σύνταξη των προσχεδίων του προϋπολογισμού και του ετήσιου προγράμματος δράσης και τουλάχιστον μία φορά κάθε τρεις (3) μήνες για άλλα θέματα που εισάγονται προς συζήτηση.
Πολλοί ερευνητές προσπάθησαν να εξειδικεύσουν τα οφέλη από τις δια­δικασίες τοπικής κοινωνικής εταιρικότητας. Τα δυνητικά οφέλη για τους συμμετέχοντες είναι η ανάπτυξη του ανθρώπινου κεφαλαίου, η βελτιωμένη λειτουργική αποδοτικότητα, η οργανωτική καινοτομία, η αυξημένη πρόσβαση σε πόρους, η βέλτιστη πρόσβαση σε πληροφόρηση, τα πιο αποτελεσματικά προϊόντα και υπηρεσίες, η αυξημένη φήμη και αξιοπιστία και η δημιουργία μιας σταθερής κοινωνίας.
Τα δυνητικά οφέλη για την κοινότητα είναι η τοπική οικονομική ανάπτυξη, η δημιουργία θέσεων εργασίας, η ανάπλαση των κοινωνικών υποδομών, η καλύτερη πρόσβαση και η βελτιωμένη ποσότητα/ ποιότητα των παρεχόμε­νων υπηρεσιών, η βελτίωση στις υπηρεσίες και τη στάθμη της υγείας και της εκπαίδευσης, η μείωση της εγκληματικότητας και της βίας, η ολική βελτίωση στην ποιότητα ζωής, η ενίσχυση της αντίληψης και της ικανότητας των πολιτών για ατομική και συλλογική τους εμπλοκή στο διάλογο και τη διαπραγμάτευση, η ανάπτυξη καινοτομιών, η δημιουρ­γία μεταβιβάσιμων μοντέλων καλής πρακτικής, η έμπνευση των άλλων για να επιχειρήσουν μια εταιρική προσέγγιση, η αποφυγή της σπατάλης δημόσιων πόρων, η βελτίωση της συνο­λικής εικόνας της τοπικής κοινωνίας, η διάχυση μιας ανθρωποκεντρικής προσέγγισης, η συμβολή στην ανάπτυξη μιας ευρύτερης κουλτούρας εταιρικότητας κ.λπ.

Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήταν σκόπιμο - ενόψει της λειτουργίας της ΔΕΔ - να συζητηθεί σε βάθος το αναγκαίο υπόβαθρο για την ενεργοποίηση και ουσιαστική λειτουργία των διαδικασιών ΚΔ στο αποκε­ντρωμένο επίπεδο. Η ικανότητα δέσμευσης των εμπλεκόμενων μερών, η γνήσια αντιπροσώ­πευση των κοινω­νικών συμφερόντων, η πολιτική βούληση για συνεργασία, η ανάπτυξη μιας κουλτούρας κοι­νωνικής εταιρικότητας και η αποφυγή της προσπάθειας κρατικού ή κομματικού ελέγχου των διαδικασιών είναι οι πιο σημαντικές προϋποθέσεις που θα μπορούσαν να δρομολογήσουν την αποτελεσμα­τική λει­τουργία του θεσμού της ΔΕΔ.

Μια ανάλογη εξέλιξη θα ήταν εφικτή στο μεσο-μακροπρόθεσμο μέλλον, εφόσον η κοινωνία των πολιτών και οι τοπικοί φορείς εκπροσώπησης συμφερόντων αποκτήσουν έναν πιο ουσιαστικό ρόλο στα κοινωνικά δρώμενα. Μολαταύτα, δεν υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις που να δικαιολο­γούν μια αισιόδοξη πρόβλεψη.      

             
* Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου, Μεσολαβητής Διαιτητής ΟΜΕΔ 

Όλες οι ρυθμίσεις του Ασφαλιστικού

Πολλοί είναι εκείνοι που άφησαν την απόφαση για την συνταξιοδότησή τους για το 2011 και επομένως καλό είναι να θυμηθούμε τι ακριβώς ισχύει για άνδρες, γυναίκες και ειδικές κατηγορίες.
 
Ιδιαίτερο ρόλο παίζει, όπως θα δείτε, πόσα ένσημα είχαν συγκεντρωθεί μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου του 2010, ενώ ήδη από την 1η Ιανουαρίου του 2011 όσοι δεν είχαν τις προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση «φορτώνονται»  ένα επιπλέον έτος εργασίας.  Ειδικά οι γυναίκες επιβαρύνονται με δύο επιπλέον χρόνια εργασίας.
 
Για την εξασφάλιση της 35ετίας απαιτούνται πλέον 10.800 ημέρες ασφάλισης, αντί των 10.500 που ίσχυε ως το τέλος του 2010, ενώ ειδικές ρυθμίσεις ισχύουν για το Δημόσιο, τις ΔΕΚΟ και τα ειδικά ταμεία. 

ΙΚΑ:
ΑΝΔΡΕΣ ασφαλισμένοι πριν από το 1993:
Μέχρι 31/12/2010: Με 10.000 ένσημα, σύνταξη στα 62.
Από 1/1/2011: Με 10.000 ένσημα, σύνταξη στα 63. 

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΒΑΡΕΑΜέχρι 31/12/2010: 4.500 ημέρες ασφάλισης και ηλικία 55 ετών.
Από 1/1/2011: 4.500 ημέρες ασφάλισης και ηλικία 56 ετών. 

ΓΥΝΑΙΚΕΣ-ΜΗΤΕΡΕΣ ΜΕ ΑΝΗΛΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑΜέχρι 31/12/2010: 5.500 ημέρες ασφάλισης και ηλικία 55 ετών για πλήρη και 50 ετών για μειωμένη.
Από 1/1/2011: 5.500 ημέρες ασφάλισης και ηλικία 57 ετών για πλήρη και 52 ετών για μειωμένη. 

Η 35ΕΤΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΙΚΑΜέχρι 31/12/2010: 10.500 ημέρες ασφάλισης και ηλικία 58 ετών.
Από 1/1/2011: 10.800 ημέρες ασφάλισης και ηλικία 58 ετών. 

ΔΗΜΟΣΙΟ:
ΓΥΝΑΙΚΕΣ  πριν από το 1993 με 4.500 ένσημα:
Μέχρι 31/12/2010: Στα 60 κανονική και στα 55 μειωμένη.
Από 1/1/2011: Στα 61 κανονική και στα 56 μειωμένη σύνταξη. 

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ 10.000 ένσημαΜέχρι 31/12/2010: στα 57 πλήρη σύνταξη και στα 55 μειωμένη.
Από 1/1/2011: 10.400 ένσημα ηλικία 58 ετών για πλήρη και 56 για μειωμένη. 

ΑΝΔΡΕΣ-ΓΥΝΑΙΚΕΣ στα ΒΑΡΕΑΜέχρι 31/12/2010: Με 10.500 ένσημα εκ των οποίων τα 7.500 βαρέα, πλήρη στα 55 και στα 53 μειωμένη.
Από 1/1/2011: 10.500 ημέρες εργασίας εκ των οποίων 7500 βαρέα και ηλικία 55+9 μήνες για πλήρη σύνταξη και 53+9 μήνες για μειωμένη. 

ΔΕΚΟ, ΤΡΑΠΕΖΕΣ,  ΕΙΔΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ
ΑΝΔΡΕΣ-ΓΥΝΑΙΚΕΣ από 1/1/1983 – 31/12/1992
Μέχρι 31/12/2010: 35 έτη ασφάλισης και ηλικία 58 ετών.
Από 1/1/2011: 36 έτη ασφάλισης και ηλικία 58 ετών. 

ΓΥΝΑΙΚΕΣ μέχρι 31/12/1992Έως τώρα 25 έτη ασφάλισης και ηλικία 60 ετών για πλήρη ή 55 ετών για μειωμένη. 15 έτη ασφάλισης και ηλικία 60 ετών. Πλέον με 25 έτη ηλικία 61 ετών για πλήρη και 56 ετών για μειωμένη. Για τα 15 έτη ασφάλισης και ηλικία 61 ετών. 

ΜΗΤΕΡΕΣ ΜΕ ΑΝΗΛΙΚΑ    1/1/1983 – 31/12/1992Μέχρι 31/12/2010: 25 έτη ασφάλισης και ηλικία 50 ετών.
Από 1/1/2011: 25 έτη ασφάλισης και ηλικία 52 ετών για πλήρη και 50 ετών για μειωμένη. 

ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕ 3 ΠΑΙΔΙΑΜέχρι 31/12/2010: Με 20 έτη ασφάλισης ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας.
Από 1/1/2011: Παραμένει η 20ετία, αλλά τίθεται το 52ο έτος ως ηλικιακό όριο για την απονομή της σύνταξης (για όσους δεν έχουν συμπληρώσει τα έτη ασφάλισης). 

ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΑΕΕΜέχρι 31/12/2010: 35 έτη ασφάλισης και ηλικία 60 ετών.
Από 1/1/2011: 36 έτη ασφάλισης και ηλικία 60 ετών. 

Η 37ΕΤΙΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑΌσοι ασφαλισμένοι συμπληρώνουν μέχρι 31/12/2010 τα 37 έτη ασφάλισης θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας. Η δυνατότητα αυτή, ωστόσο, καταργείται από την 1/1/2011.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...