Ο Γιώργος Θα Μαζέψει Υπογραφές!

"Και προτίθεμαι να πάρω πρωτοβουλία για τα ζητήματα που άπτονται του μέλλοντος της Ευρώπης. Ξεκινώντας από τα θέματα της οικονομικής διακυβέρνησης και των ευρωομολόγων. Προτείνω μια ευρωπαϊκή εκστρατεία, μια εκστρατεία που μπορεί να συγκεντρώσει ακόμα και ένα εκατομμύριο υπογραφές..."


Γ. Α. Παπανδρέου 18 Δεκεμβρίου 2010
"Το μυστικό του δημαγωγού είναι να φαίνεται τόσο κουτός όσο κι οι ακροατές του, ώστε να νομίζουν πως είναι τόσο έξυπνοι όσο κι εκείνος"



Μπορεί να "τσίμπησαν" αρκετοί. Ενδεχομένως και κάποιοι εκ των παρισταμένων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ στην ομιλία του κ. Παπανδρέου. Εγώ όμως όχι. Ποιο; Ο Γιώργος θα μαζέψει υπογραφές για το ευρωομόλογο. Για να πείσει τη Μέρκελ να συμφωνήσει στην έκδοση ευρωομολόγων. Δηλαδή να αναληφθεί από κοινού το υπέρογκο χρέος ορισμένων χωρών της Ευρωζώνης.
Το "παιχνιδάκι" αρχίζει και γίνεται κουραστικό. Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Τι σημαίνει μόνιμος μηχανισμός στήριξης στο εσωτερικό της Ευρωζώνης; Πολύ απλά, οι χώρες που αδυνατούν να δανειστούν από τις αγορές αντί να κηρύττουν αμέσως στάση πληρωμών - με δυσμενή αποτελέσματα για το ευρωπαϊκό τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα που έχει έκθεση στις συγκεκριμένες χώρες - θα χρηματοδοτούνται με επαχθείς όρους από αυτό το μηχανισμό ώστε να τους δίδεται χρόνος με σκοπό είτε να επανέρχονται στις αγορές είτε να οδηγούνται στην πτώχευση ή στην αναδιάρθρωση χρέους τελικά, χωρίς σοβαρές συνέπειες για την υπόλοιπη Ευρώπη. Τόσο απλά. Η συμμετοχή ιδιωτικών κεφαλαίων στο μηχανισμό αυτόν ακριβώς το σκοπό υπηρετεί. Όλα τα άλλα είναι απλώς το πολιτικό περιτύλιγμα. Το πολιτικό "μάρκετινγκ" ώστε να πωληθεί η "ιδέα" στους λαούς της Ευρώπης.
Χωρίς το ευρωομόλογο, χωρίς δηλαδή έναν πρόσθετο μηχανισμό που θα επέτρεπε στις χώρες με αδυναμία πρόσβασης στις αγορές να δανείζονται φθηνό χρήμα - εκτός μηχανισμού - ο μηχανισμός στήριξης της Ευρωζώνης δεν είναι τίποτα άλλο από ένας "μηχανισμός καραντίνας" που σταδιακά αποσυνδέει τις χώρες που εισέρχονται σ' αυτόν από το υπόλοιπο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ευρώπης.
Το Μάρτιο του 2011 η Ελλάδα θα κληθεί να αποδείξει ότι έχει λάβει όλα εκείνα τα μέτρα που απαιτούνται ώστε να λάβει την τέταρτη δόση. Πρακτικά δηλαδή θα βρίσκεται στο ίδιο - τεχνικά - σημείο - με εκείνο που ήταν το 2010 την ίδια εποχή. Αν πάρει τη δόση όλα έχουν καλώς. Αν όχι πρέπει να πράξει τα δέοντα προς τους πιστωτές της. Με μια διαφορά. Οι επενδυτές των ελληνικών ομολόγων θα είναι πολύ πιο ασφαλείς. Έχουν ξεφορτώσει τα υποβαθμισμένα ελληνικά ομόλογα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Κι αυτή - σύμφωνα με τις πρόσφατες αποφάσεις - μπορεί να τα ξεφορτώσει με τη σειρά της στο "μόνιμο μηχανισμό στήριξης". Το 2010 οι πιστωτές ήταν εκτεθειμένοι σε μια πιθανή πτώχευση. Το 2011 όχι. Έχουν ξεφορτωθεί το βάρος.
Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Κι απέναντι σ' αυτήν την πραγματικότητα, ο Γιώργος πως απαντά; Με σχέδιο; Με στρατηγική; Με επένδυση στην επόμενη γενιά αφού αυτή απέτυχε στη διαχείριση της κατάστασης. Όχι. Απαντά με απίστευτη ελαφρότητα. Με μοναδική άρνηση της πραγματικότητας. Με συλλογή υπογραφών και μάλιστα σε επίπεδο πανευρωπαϊκό! Σαν και να αναφερόταν στη διάσωση του κιτρινόπτερου τόνου. Όχι ότι ο τόνος δεν είναι σημαντικός. Και μάλιστα ο κιτρινόπτερος. Αλλά Γιώργο μου, έχεις καταλάβει για ποιο πράγμα μιλάμε;
Και το σύνολο της ελληνικής πολιτικής σκηνής πως απαντά; Με την προώθηση νέων ιδεών και νέων ανθρώπων; Όχι. Με σοβαρές και μελετημένες πολιτικές, σε ρεαλιστική βάση; Με τις ίδιες άχρηστες και πολυκαιρισμένες πομφόλυγες. Καμία επαφή με το περιβάλλον. Καμία επαφή με την πραγματικότητα.
Αν ακούει κανείς εκεί στο ΠΑΣΟΚ. Πείτε του δυο λόγια. Πριν πάρει τις ρούγες τις Ευρώπης και μαζεύει υπογραφές. Τον έχω ικανό!

ΤΥΧΑΙΟΣ