.png "English"){kind=small}
Περί το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έπεσαν στα χέρια των Αμερικανών μερικά λάφυρα εξαιρετικού ενδιαφέροντος: πέντε ιαπωνικά υποβρύχια με κατασκευή και εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας, κάποια από τα οποία μετέφεραν και βομβαρδιστικά.
Αναπαράσταση σε Η/Υ του καταβυθισμένου ιαπωνικού υποβρυχίου Ι-14, που μετέφερε στην εξωτερική του επιφάνεια δύο μικρά βομβαρδιστικά αεροσκάφηΤο Ναυτικό των ΗΠΑ τα ρυμούλκησε μέχρι τις ακτές της Χαβάης, όπου και τα καταβύθισε σε μυστική τοποθεσία, προκειμένου να κρατήσει απόρρητη την ύπαρξή τους, ιδιαιτέρως από τους Σοβιετικούς - αφού επρόκειτο για δείγματα εξαιρετικά ανώτερης τεχνολογικής κλάσης και των αμερικανικών και των σοβιετικών οπλικών συστημάτων. Επειτα από αναζήτηση 17 χρόνων, δύτες της Εθνικής Διεύθυνσης Ωκεανογραφικών και Ατμοσφαιρικών Ερευνών σε συνεργασία με συναδέλφους τους από το Εργαστήριο Υποβρύχιων Ερευνών της Χαβάης εντόπισαν τρία από τα πέντε υποβρύχια. Ενα απ' αυτά, το Ι-201, διακρινόταν για εκπληκτική ταχύτητα πλεύσης, ενώ το Ι-401 είχε μήκος 120 μ. - όσο ένα γήπεδο ποδοσφαίρου. Το Ι-14, που εντοπίστηκε τελευταίο, είχε τη δυνατότητα να μεταφέρει δύο αεροσκάφη με αναδιπλούμενα φτερά - μικρά βομβαρδιστικά, που, μετά την ανάδυση του υποβρυχίου, ήταν έτοιμα προς απογείωση μέσα σε επτά λεπτά μόνον. Τα αεροσκάφη αυτά προορίζονταν για επιδρομές «καμικάζι» κατά αμερικανικών μεγαλουπόλεων και χρησιμοποιούσαν την εξωτερική επιφάνεια του υποβρυχίου ως ράμπα απογείωσης. Η ταχύτητα του Ι-201 έφτανε τους 20 κόμβους, επίδοση κατά 2,5 φορές καλύτερη απ' ό,τι των καλύτερων αμερικανικών υποβρυχίων κατά την ίδια εποχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου