Το γεγονός ότι η Εθνική Ελλάδας παίζει ρέστα στον τελευταίο αγώνα στη φάση των ομίλων για μια θέση στις «16» καλύτερες ομάδες παγκοσμίως, από μόνο του αποτελεί τεράστια επιτυχία.
Θα ήταν ασφαλώς καλύτερα τα πράγματα, αν στη πρεμμιέρα δεν ξεχνούσε να «παρουσιαστεί» στο γήπεδο, όμως έτσι κι αλλοιώς δεν είναι η μόνη ομάδα που το έπραξε.
Η Γαλλία οδεύει για μπάνια, η Ισπανία μαθηματικά κινδυνεύει με αποκλεισμό, η Ιταλία έμεινε... στη Γερμανία. Μιλάμε για παγκόσμια πρωταθλήτρια του 2006, για πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2008 και παγκόσμια πρωταθλήτρια του 1998.
Κι αν θέλουμε στην παρέα την Αγγλία ακόμη και τη Γερμανία, που δεν πέρασαν στους «16», ολοκληρώνεται ο κατάλογος με τις πέντε κορυφαίες ή παραδοσιακές δυνάμεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, που απογοητεύουν από μεγάλο έως υπέρτατο βαθμό.
Κι ενώ αυτά είναι τα δεδομένα με τους «5» ισχυρούς της Γηραιάς Ηπείρου, η Ελλάδα (ξανά) πάει για υπέρβαση κόντρα σε μια ομάδα που είναι εκ των φαβορί για την κούπα.
Ασφαλώς, δύσκολα τα πράγματα για τον Ρεχάγκελ και τους παίκτες του, και δεν αποπροσανατολίζει το γεγονός ότι ο Μαραντόνα θα προβεί σε αλλαγές.
Σε τέτοιου επιπέδου ποδόσφαιρο και με τέτοιου επιπέδου παίκτες, πολλές φορές αποδείχθηκε ότι οι λεγόμενες ρεζέρβες έκαναν ζημιά στους αντιπάλους τους.
Η Ελλάδα οφείλει απόψε να ξεκινήσει τον αγώνα έχοντας πάθος και αγωνιστικότητα, όπως στη μία ώρα (από το 30΄ ώς το φινάλε) που έδειξε κόντρα στους Νιγηριανούς.
Οφείλει να κάνει το καθήκον της, να παίξει με καρδιά χιλίων λεόντων κι αν έρθει η πολυπόθητη πρόκριση, «ας γκρεμιστούν τα τείχη».
Τουλάχιστον θα πρέπει να προσπαθήσει για κάτι τέτοιο κι αν δεν τα καταφέρει, ας φύγει με το κεφάλι ψηλά. ΕΛΛΑΣ, καλή επιτυχία!
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου