Θερινά Σινεμά

Έρχονται το καλοκαίρι και φεύγουν τον χειμώνα. Τα θερινά σινεμά απλώνουν το "λευκό σεντόνι" προβολής ταινιών στην ταράτσα μιας πολυκατοικίας ή σε μια αυλή και μας ταξιδεύουν στον κόσμο της 7ης τέχνης έχοντας για σκέπη τον έναστρο ουρανό.Τα θερινά σινεμά είναι σήμα κατατεθέν του ελληνικού καλοκαιριού και τα περιμένουμε όλοι με ανυπομονησία. Η έναρξη των θερινών παραστάσεων δίνει το σύνθημα για να βγούμε από τα σπίτια και να γεμίσουμε τις ταράτσες και τις αυλές παρέα με μια γρανίτα κι ένα ποπ-κορν.
Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να πηγαίνεις με την παρέα σου σε θερινό σινεμά και να βλέπεις κάτω από τα άστρα, με το γλυκό αεράκι να σε δροσίζει, τον Κάρι Γκραντ να τρέχει να γλιτώσει από ένα αεροπλάνο ή τη σαγηνευτική Ρίτα Χέιγουρθ να σου πετάει το γάντι. Στο κέντρο της Αθήνας υπάρχουν τουλάχιστον 15 θερινά σινεμά που ανοίγουν συνήθως Ιούνιο και κλείνουν τον Σεπτέμβριο ή με τις πρώτες βροχές. Μερικά από αυτά λειτουργούν και το χειμώνα αφού έχουν οροφή που ανοίγει η κλείνει ανάλογα με τον καιρό.Εμφανίστηκαν στην Ελλάδα στις αρχές του 1900 και η πιο ανθηρή περίοδος ήταν μεταξύ των ετών 1958-1974. Βρίσκονται συνήθως στην ταράτσα μιας πολυκατοικίας ή σε μια αυλή με την οθόνη περιτριγυρισμένη από πράσινο όπως και οι τοίχοι τριγύρω για να δώσουν όσο γίνεται περισσότερο την αίσθηση της ελληνικής παραδοσιακής αυλής. Το γιασεμί είναι λουλούδι νοσταλγικά συνδεδεμένο με τα θερινά σινεμά, να φανταστείτε ότι υπάρχει ακόμη και τραγούδι γι’ αυτό, αλλά σιγά- σιγά εξαφανίστηκαν όπως σταδιακά μαράθηκε
και ο θεσμός των θερινών σινεμά.
Οι ταινίες που προβάλλονται συνήθως είναι επαναλήψεις από τη χειμερινή περίοδο και επανεκδόσεις κλασσικών ταινιών του παγκόσμιου κινηματογράφου που έλκουν και το μεγαλύτερο κοινό. Πολλές ταινίες απολαμβάνουν μια δεύτερη επιτυχημένη πορεία στα θερινά σινεμά αφού εξάντλησαν τις δυνάμεις τους το χειμώνα στις κλειστές αίθουσες. Σπάνια προβάλλεται ταινία πρώτης προβολής όπως και ελληνική ταινία.Στο ρεπερτόριο τους δεν φιλοξενούνται συχνά ταινίες θρίλερ, ενώ ποτέ δεν θα δείτε σπλάτερ και έργα επιστημονικής φαντασίας και γενικά ταινίες με πολλά εφέ και αυτό για «τεχνικούς λόγους». Τα διάφορα εφέ προκαλούν πολύ θόρυβο και ενοχλούν τους … γείτονες. Αν χαμηλώσουν την ένταση, το κοινό αυτών των ταινιών δεν θα ευχαριστηθεί την ταινία και θα υπάρχουν παράπονα. Επομένως, επιλέγεται η μέση οδός. Κοινωνικές ταινίες, κωμωδίες, αστυνομικές, σινεφίλ, κάτι σχετικά ευχάριστο που να ταιριάζει με την εποχή και τη διάθεση του θεατή. Την προτίμηση του κοινού κερδίζουν κάθε χρόνο οι επανεκδόσεις κλασσικών ασπρόμαυρων ταινιών. Και πιστέψτε με ταιριάζει στο θερινό το ασπρόμαυρο. Ο δε Χίτσκοκ νομίζω είναι ο αγαπημένος του κοινού.
Η εμπειρία να παρακολουθείς μια ταινία κάτω από τα άστρα είναι μοναδική. Σου δίνει την αίσθηση ότι απολαμβάνεις κάτι απαγορευμένο και αισθάνεσαι πολύ τυχερός. Ζηλεύεις φυσικά φρικτά όσους ζούνε στις διπλανές πολυκατοικίες και βλέπουνε ταινίες δωρεάν. Έχει και πλάκα όμως να κάθεσαι στα σκοτεινά και να βλέπεις να αναβοσβήνουν φώτα από τις τριγύρω πολυκατοικίες.
Τα καθίσματα πλαστικά ή όπως του σκηνοθέτη, το τραπεζάκι στη μέση, ένα δροσιστικό ποτό τα κλασσικά ποπ-κορν ή nachos και είσαι έτοιμος. Γενικά τα μπαρ στα θερινά είναι επαρκώς εξοπλισμένα αν και δεν προσφέρουν όλοι τα ίδια πράγματα. Τα βασικά όμως υπάρχουν: μπύρες, καφέ, αναψυκτικά, γρανίτες, ποπ-κορν, nachos, πατατάκια, σοκολάτες, παγωτά και σε μερικά μπορείτε να βρείτε τυρόπιτες, σάντουιτς και …μεζεδάκια.
Μετά από μια ταινία σε θερινό σινεμά ακολουθεί βόλτα στα δρομάκια της Αθήνας ή επίσκεψη σε κάποιο ταβερνάκι ή σε μπαρ για ποτό. Όλοι φεύγουν με μια γλυκιά αίσθηση ευχαρίστησης.
Σας προτείνουμε μερικά σινεμά και οδηγίες πώς να φτάσετε εκεί:
•Από τα πιο παλιά θερινά σινεμά της Αθήνας είναι το Ζέφυρος στο Θησείο, κατ’ εξοχή σινεμά για σινεφίλ. Πολύ κοντά σ’ αυτό βρίσκεται και το σινεμά Θησείον.

Πλησιέστερος σταθμός μετρό, Θησείο
•Κατεβαίνοντας προς την πλατεία Ψυρρή βρίσκεται το ομώνυμο σινεμά το οποίο διαθέτει και μπαράκι για το ποτό σας μετά το τέλος της προβολής. Φυσικά μια βόλτα στην περιοχή επιβάλλεται.
•Στα Εξάρχεια και στη γύρω περιοχή κτυπάει ο παλμός του θερινού κινηματογράφου αφού συγκεντρώνει τα περισσότερα. Στην πλατεία Εξαρχείων σε μια ταράτσα βρίσκεται το ΒΟΞ ενώ στην οδό Βαλτετσίου θα βρείτε το Ριβιέρα σε μια υπέροχη αυλή. Η περιοχή είναι πολύ φιλόξενη και ζωντανή με πολλά καφέ, ταβέρνες και εστιατόρια.
•Ανεβαίνοντας την οδό Μαυρομιχάλη προς την οδό Αλεξάνδρας θα βρείτε το ΑΛΦΑΒΙΛ και τα Παναθήναια και στο ίδιο ύψος περίπου αλλά στην Ζωοδόχου Πηγής, το Εκράν. Από το σταθμό Μετρό Πανεπιστήμιο μπορείτε να πάτε σε όλα αυτά με τα πόδια. Μεγαλύτερη απόσταση θα διανύσετε για αυτά στην Μαυρομιχάλη εκτός αν πάτε από την Οδό Αλεξάνδρας που είναι πιο κοντά. Μπορείτε βέβαια να πάρετε οποιοδήποτε λεωφορείο ανεβαίνει την Χαρ. Τρικούπη, που είναι παράλληλη της Μαυρομιχάλη, και να κατεβείτε δύο στάσεις πριν βγει στην Αλεξάνδρας.
•Στο Κολωνάκι, στην πιο αριστοκρατική περιοχή της Αθήνας, υπάρχει ένας από τους παλαιότερους κινηματογράφους της Αθήνας, αν όχι ο παλαιότερος, η Δεξαμενή στην ομώνυμη πλατεία. Ετοιμαστείτε για περπάτημα, έχει και λίγη ανηφόρα.
•Στην αγκαλιά του Ζαππείου θα βρείτε το σινεμά Αίγλη.Βρίσκεται στο τέρμα του δεντρόφυτου δρόμου, δίπλα στο εστιατόριο. Πλησιέστερος σταθμός μετρό, Σύνταγμα.
•Στην άλλη άκρη της πόλης, στην οδό Κοδριγκτώνος, πάροδος Πατησίων, βρίσκεται το Τριανόν, κλασσικό στέκι σινεφίλ χειμώνα-καλοκαίρι.
•Εναλλακτικά, υπάρχει και το bar 45 μοίρες στο Γκάζι, όπου στην ταράτσα του κτηρίου με θέα την ακρόπολη, μπορείτε να παρακολουθήσετε κάποια προβολή, χωρίς ωστόσο να είναι δυνατόν να ακούτε την μουσική και τους διαλόγους από την ταινία, αλλά τους ροκ ήχους του μαγαζιού παρέα με το ποτό σας.



Στέλλα Στυλιανού, stelstyl [at] igogreece.com