Αστειατόριον Του Γιώργου Σκαμπαρδώνη

Διαδραστική διαπαιδαγώγηση

Κατά πώς έδειξε άλλη μία εκπομπή, αυτή που φιλοξένησε την Τζούλια παρουσία νέων παιδιών που την χειροκρότησαν ενώ έμπαινε στο πλατό, υπάρχουν ουκ ολίγοι γονείς που τώρα με την κρίση, αλλά και πριν, στέλνουν τα παιδιά τους, τα κοριτσάκια τους κυρίως, αν είναι και νόστιμα, με μίνι και κολλητά μπλουτζίν στην τηλεόραση, ανάμεσα σε αρκετούς πορνοβοσκούς, μήπως και κάνουν από τώρα καριέρα στο γυαλί, που γιʼ αυτούς είναι πλέον η υπέρτατη αξία.
Και κάνουνε οι κάμερες ζουμ στα νεανικά λοφοειδή προσόντα, και διαλέγουν οι μάγκες, και οι γονείς καμαρώνουν ελπίζοντας το κοριτσάκι τους να προσεχθεί και ίσως να προταθεί για τίποτε καλλιστεία, να αναδειχτεί αίφνης σε παιδί-θαύμα με την πιθανή προοπτική να γίνει μια νέα Μενεγάκη, ίσως, δε, και μια νέα Τζούλια. Τι σημασία έχει; Μετράει το χρήμα και η δόξα, έστω η αντίστροφη.
Τι θα συμβεί ενδιάμεσα, πού θα καταντήσει το παιδί, από ποιες φάσεις και από ποιους θα περάσει, δεν έχει προφανώς σημασία, αφού είπαμε: Η δόξα θέλει θυσίες και το χρήμα αντιστοίχως - αέρα θέλει το πορνό και το γυαλί κυνήγι.
Δεν τους νοιάζει. Είναι τόσο μεγάλο το πάθος τους για διάκριση με κάθε τίμημα, για χρήμα, για φήμη, να δουν στην τηλεόραση το παιδί, που δεν λογαριάζουνε τίποτε. Ίσως και να φαντάζονται πως η διαδρομή είναι και ειδυλλιακή, ότι θα βρεθεί ένας Λάτσιος-γαμπρός και γιʼ αυτούς, και ότι όλα εκεί μέσα γίνονται βάσει αξιοκρατίας. Αλλά κατά βάθος ξέρουν: Το σύστημα είναι ένα και γνωστό, τα παλούκια πολλά και αναπόφευκτα, και δεν γίνεται παίγνιο αν η κόρη δεν πληρώσει τα δέοντα λύτρα.
Αυτή είναι η πραγματική διαδραστική διαπαιδαγώγηση.
Πανικοβλημένοι μέσα σε αυτό το ειδεχθές κράτος, σκέφτονται να κόψουν δρόμο. Και βέβαια, είναι αυτοί οι ίδιοι που συνήθως ηθικολογούν, το παίζουν καθωσπρέπει. Αλλά, προκειμένου να ανελιχθεί το παιδί και να το δουν να δοξάζεται σε πρωινάδικο δίπλα σε κάποια που λέει τα ζώδια, κάνουν λίγο σκόντο στις αρχές τους. Και πάνε και πετάνε την κόρη στον λάκκο των λεόντων, ελπίζοντας να είναι τρυφερή τροφή και να λάβει γρήγορα το αντίδωρο. Νομίζουν ότι κάπως έτσι γίνεται. Η δόξα του αρχαιότερου επαγγέλματος.
Διότι, από την άλλη, τι να περιμένουν από την παιδεία, τους διορισμούς και τους μισθούς του δημοσίου και τη σύνταξη στα εβδομήντα, όταν μάλιστα ακούν πως η τάδε πρωινατζού παίρνει ένα κάρο λεφτά και ότι ακόμη και ο χασάπης της δίνει τις καλύτερες μπριζόλες επειδή είναι διάσημη;
Προτιμούν την ενδεχόμενη εκπόρνευση. Έμμεση, γκρίζα, επιδέξια. Αρκεί να πετύχει το παιδί και να το βλέπει η γιαγιά και να το καμαρώνει στο γυαλί, αυτή είναι άπασα η φιλοδοξία. Οι πραγματικές κοινωνικές ιεραρχίες έχουν αντικατασταθεί στο μυαλό τους με τις κλίμακες της τηλεόρασης. Ο Παπακαλιάτης τους φαντάζει σημαντικότερος και από έναν νομπελίστα της Φυσικής, και η Τσιμπουκίδου είναι ασφαλώς σημαντικότερη από την Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ.
Και η Τζούλια; Τίποτε ιδιαίτερο. Απλώς μια κάπως πιο ακραία εκδοχή του συστήματος.

Δημοπρασίες
Έδειξαν σε έναν γέρο ξαφνικά την τσόντα με την Τζούλια που το είχε ξυρισμένο και εκείνος είπε: “Ρε σεις, σε βαφτίσια με φέρατε;”
“Σαν το κατσίκι έτρεχα για να αποφύγω την Τζούλια”, δήλωσε ο Παναγιώτης, για να συμπληρώσει: “Δεν είμαι κολυμβήθρα του Σιλωάμ”. Όπου, μάλιστα, να μπει γυμνή η Τζούλια...
Επιστολή έστειλε ο Αλογοσκούφης, όπου βρίσκει ότι όλα τα έκαναν ωραία και καλά οι δικοί του (Μολόγα τα, μολόγα τα, πώς τα ʽφαγαν στʼ αλόγατα).
Φόρος και στην πρώτη κατοικία. Καιρός είναι πια να βάλουν φόρο και στην τελευταία κατοικία. Αν είναι οικογενειακή, να βάλουν και τεκμήρια με βάση το μέγεθος.
Σε κλοιό διοδίων η Βόρεια Ελλάδα. Μας βλέπω να πηγαίνουμε πια μόνο ώς το Κτήμα του Καραγκιόζη, και μάλιστα κωπηλατώντας.
Αναγκασμένοι να δουλεύουν είναι τέσσερις στους δέκα συνταξιούχους. Αυτό δεν είναι κατʼ ανάγκην κακό: στο σπίτι με τη γριά (ή με τον γέρο) είναι σίγουρα καλύτερα;
Ξανααπείργησαν οι ταξιτζήδες, με βάση το τουρκικό ρητό:
“Κρεμάστε τον αδερφό μου, εγώ ζαλίζομαι”.
Άντε, να μπούμε στο ΔΝΤ, να έλθουν εδώ οι τοποτηρητές, να ησυχάσουμε. Αν και θα έχουμε ένα πρόβλημα: Δεν θα μπαίνουν οι κουμπάροι στο δημόσιο.
Ψωμιάδης: “Βάλτε πλοία για τα νησιά”. Παναγιώτη, μην το περιμένεις. Αφού ξέρεις: Εν Ελλάδι, μόνο κάτι συγκεκριμένο σέρνει καράβι.
Εξάλλου, με δικό του κόμμα απείλησε ο νομάρχης. Πιθανό σήμα του ο μονοκέφαλος αετός της Τραπεζούντας.
http://www.makthes.gr/