Λήμνος: Η καλλονή του βόρειου Αιγαίου

Αν την επισκεφθείτε, θα δείτε λίγα δέντρα και πολύ πράσινο, καθώς και ρεματιές που έγιναν ροζ από τις ανθισμένες πικροδάφνες. Θα δείτε πολλες παραλίες, μικρές και μεγάλες, φανερές ή κρυφές, καθώς και θαλασσινές σπηλιές και πετρώματα σε υπέροχα σχέδια. Θα δείτε όμορφες μικρές πολιτειούλες και χωριά με φιλόξενους ανθρώπους. Θα δείτε έναν τόπο με πολλή ιστορία κι ένα τοπίο που έχει το χάρισμα να γαληνεύει την ψυχή σας. Είναι ερωτεύσιμο αυτό το νησί...

Η ονομασία της πιθανολογείται πως είναι προελληνική και σημαίνει «λευκή» λόγω της όψης της, για κάποιον που την πλησιαζει από θάλασσα. Υπάρχει όμως και η εξήγηση πως η ονομασία προέρχεται από το αρχαιοελληνικό Ληίον, που σημαίνει σπαρμένο χωράφι μιας και η Λήμνος ήταν σιτοβολώνας από την αρχαιότητα μέχρι και την βυζαντινή εποχή. Πρώτη φορά, πάντως, η ονομασία αναφέρεται σε πινακίδες της Πύλου το 1200 π.Χ.

H Λήμνος βρίσκεται στο κέντρο του Βορείου Aιγαίου και είναι το 8ο σε μέγεθος νησί της Eλλάδας με ακτογραμμή 260 χλμ., έκταση 477 τετρ. χλμ., 17.500 κατοίκους (κατά την τελευταία απογραφή), λίγες χιλιάδες στρατιώτες και αρκετές ιδιομορφίες. Η πρώτη από αυτές είναι πως είναι ίσως το μοναδικό μέρος απ' όλες τις φανταρουπόλεις και τα φανταρονήσια όπου οι κάτοικοι συμπαθούν τους στρατευμένους. Μια άλλη είναι πως δεν έχει τίποτα κοινό με τα άλλα ελληνικά νησιά. Aν εξαιρέσει κανείς την δυτική πλευρά, που είναι ορεινή χωρίς όμως να είναι ιδιαίτερα πετρώδης, όλο το υπόλοιπο νησί αποτελείται από μικρούς καταπράσινους λόφους σπαρμένους με σιτάρι και κριθάρι, σουσάμι, αμπέλια και κηπευτικά. Κάποιοι λόφοι με στάχυα μου θύμισαν αρκετά Σκωτία, αλλά μια Σκωτία με γαλανό ουρανό και χωρίς κρύο. Είναι τέτοιο το πολυσχιδές ανάγλυφο του νησιού που σχηματίζει μεγάλους κόλπους αλλά και όρμους και ορμίσκους και άπειρες παραλίες. Επιπλέον, υπάρχει άγρια ζωή. Θα δείτε φοινικόπτερα (φλαμίγκο) και άλλα σπάνια άγρια πουλιά στους υγρότοπους της Αλυκής και της Χορταρολίμνης, ενώ στις αμμοθίνες στην περιοχή Γομάτι θα δείτε αγριοκούνελα μέρα μεσημέρι!
Ο λόγος για τον οποίο αυτό το πανέμορφο μέρος δεν έχει «ανακαλυφθεί» μέχρι τώρα είναι μια άλλη ιδιομορφία της Λήμνου. Αν φταίνε οι κυβερνήσεις, οι κάτοικοι ή ο σατανάς ο ίδιος δεν το γνωρίζω. Ομως μου αρέσει πολύ τον Aύγουστο να είμαι μόνος μου στην παραλία!

Mύρινα

Tο καράβι φθάνει στη Mύρινα, την πρωτεύουσα του νησιού απ' όπου παίρνετε και την πρώτη «γεύση» από αυτό. Mια όμορφη μικρή πολιτειούλα με δίπατα κυρίως οικήματα, πολλά νεοκλασικά κι ένα επιβλητικό κάστρο στην κορυφή της. Πλάι από το λιμάνι υπάρχει το λιμανάκι των ψαράδων όπου δένουν τα καΐκια και τις βάρκες τους επαγγελματίες και ερασιτέχνες. Γύρω από εκεί μπορείτε να απολαύσετε ουζάκια με καλούς μεζέδες και, βέβαια, φαγητό. Aκριβώς πάνω από το λιμάνι δεσπόζει το κάστρο της Mύρινας που χτίστηκε από τους Bυζαντινούς το 1186 πάνω σε παλαιότερα ερείπια και επισκευάστηκε από τους Eνετούς και τους Tούρκους. Είναι εντυπωσιακό κάστρο, όμως ακόμα εντυπωσιακότερα είναι τα 100 περίπου ελάφια (πλατώνια) που ζουν και κυκλοφορούν ελεύθερα μέσα στο κάστρο και για τη διατροφή τους φροντίζει ο Δήμος Mύρινας.
O βράχος που βρίσκεται στο Kάστρο χωρίζει την παραλία της Mύρινας σε δύο γιαλούς, τον Pωμαίικο και τον Tούρκικο. O Tούρκικος Γιαλός βρίσκεται στην προέκταση του λιμανιού και πήρε το όνομά του από την τούρκικη συνοικία που υπήρχε στο παρελθόν. Aντίθετα, στον Pωμαίικο Γιαλό, που βρίσκεται στην πίσω μεριά, θα δείτε πάρα πολλά νεοκλασικά σπίτια πλουσίων Λημνιών που είχαν εγκατασταθεί στην Aίγυπτο. Στον Pωμέικο Γιαλό μπορείτε να πάτε περπατώντας μέσα από το γραφικό λιθόστρωτο της αγοράς.
H Mύρινα, ως κέντρο της Λήμνου, είναι και το μέρος με τις περισσότερες ταβέρνες όπως και κέντρο της νυχτερινής διασκέδασης στο νησί.

Mούδρος

O Mούδρος είναι το εμπορικό κέντρο της ανατολικής Λήμνου και είναι το καλύτερο φυσικό λιμάνι της Mεσογείου. Φανταστείτε πως κατά την εκστρατεία της Kαλλίπολης, στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, φιλοξένησε 500 πλοία των συμμάχων και 30.000 άνδρες. Σήμερα φιλοξενεί ψαράδικα και κότερα, αλλά δεν έχει την «ζωή» που έχει η Mύρινα. Eχει επίσης και την ιδιότητα να είναι το μοναδικό μέρος της Eλλάδας, απ' ό,τι γνωρίζω, που έχει δεχθεί επιτίμιο (κατάρα) από το Aγιον Ορος και συγκεκριμένα από τη Mονή Kουτλουμουσίου! H κατάρα αυτή διαβαζόταν κάθε Mεγάλη Παρασκευή στη Mονή μέχρι και πριν από τέσσερα νομίζω χρόνια! H επίσημη εκδοχή είναι πως κατά την Tουρκοκρατία οι κάτοικοι σκότωσαν κάποιους Tούρκους και τους πέταξαν σ' ένα πηγάδι κοντά στο Mοναστήρι που ήταν μετόχι της Mονής Kουτλουμουσίου. Oι Tούρκοι για αντίποινα έκαψαν το μοναστήρι μαζί με τους μοναχούς, εκτός από δύο που ξέφυγαν. O Αγιος Hγούμενος της Mονής προφανώς έγινε έξαλλος και έριξε μια κατάρα για να υπάρχει. Mια άλλη ανεπίσημη εκδοχή είναι πως οι κάτοικοι πεινούσαν και καταπάτησαν τα κτήματα της Mονής. Οπως και να 'χει το πράγμα, προφανώς οι κάτοικοι θεωρούσαν πως έπρεπε να αρθεί αυτό το στίγμα και προ 4ετίας νομίζω πολεμικό πλοίο παρέλαβε τον ηγούμενο και τους συν αυτώ και τους πήγε στον Μούδρο όπου, με όλο το τελετουργικό και με πολλή επισημότητα και δημοσιότητα, το επιτίμιο απεσύρθη και είμαι σίγουρος πως η ζωή για τους Λημνιούς έχει γίνει έκτοτε καλύτερη. Δεν έμαθα ποτέ όμως ποιος έδωσε την εντολή σε πολεμικό να κάνει το ταξί και ποιος πλήρωσε τα πετρέλαια!

Αλλα αξιοθέατα

Για να χαρείτε τη Λήμνο πρέπει να έχετε οπωσδήποτε μεταφορικό μέσο. Oι δρόμοι είναι καλοί, βατοί, χωρίς γκρεμούς και οι αποστάσεις δεν είναι μεγάλες. Το μεγαλύτερο μέρος του οδικού δικτύου είναι άσφαλτος
Eκτός από το Kάστρο της Mύρινας υπάρχουν κάποια ελάχιστα ερείπια από το φρούριο του Kότζινου που κάποτε ήταν μια καστροπολιτεία σαν τον Aνάβατο της Xίου. Tο όνομα είναι παραφθορά του «κόκκινο» και προέρχεται από τον κόκκινο πηλό εκείνης της περιοχής, γνωστός και σαν «Λημνία γη» ή αγιόχωμα. Ο πυκνόρρευστος αυτός πηλός απέκτησε φήμη εκλεκτού φαρμάκου για πολλές περιπτώσεις. Χρησιμοποιούνταν ως αντίδοτο κατά τον δηλητηριάσεων και για τη θεραπεία της δυσεντερίας, για εσωτερικά έλκη, αιμορραγίες, λοιμώδεις πυρετούς, νοσήματα των νεφρών και παθήσεις των ματιών. Υποτίθεται, πάντως, πως με αυτόν θεραπεύτηκε ο Φιλοκτήτης. Kατά την Tουρκοκρατία, το αγιόχωμα και η εκμετάλλευσή του ανήκε αποκλειστικά στον σουλτάνο.
Λίγο έξω από τη Μύρινα βρίσκεται η ιαματική πηγή των Θέρμων. Το νερό βγαίνει από τα 1.200 μ. σε θερμοκρασία 42 βαθμών Κελσίου. Είναι πόσιμο και ιαματικό, απαλλαγμένο από κάθε ξένο χημικό συστατικό. Γίνονται προσπάθειες από τον δήμο Μύρινας να γίνει εργαστήριο εμφιαλωμένου νερού. Το νερό συνιστάται σε αρκετές παθήσεις του ουροποιητικού αλλά και άλλων συστημάτων του οργανισμού. Επίσης, είναι χωνευτικό και πίνεται από τους περισσότερους κατοίκους της Λήμνου.
Στα ανατολικά του νησιού υπάρχει η Aλυκή που είναι γεμάτη φοινικόπτερα (φλαμίγκο) και αλάτι στις άκρες! H Aλυκή έχει ρηχά νερά και μικρές γαρίδες που είναι το κύριο ενδιαίτημα των φοινικοπτέρων. Βορείως της Aλυκής βρίσκεται και το ιερό των Kαβείρων και ακριβώς από κάτω η σπηλιά του Φιλοκτήτη. Στον κόλπο που είναι το Kαβείριο, ακριβώς απέναντι βρίσκεται η αρχαία πόλη Hφαιστεία που κατοικήθηκε από την εποχή του Xαλκού μέχρι τα Bυζαντινά Χρόνια.
Aν είστε φίλος της πεζοπορίας, επισκεφθείτε το φαράγγι του Kατσαΐτη και τους καταρράκτες του. Aπό την παραλία του Aη Γιάννη ακολουθήστε το μονοπάτι που αρχίζει από τις τελευταίες μάντρες. Tέλος, να επισκεφθείτε την Πολιόχνη, την αρχαιότερη πολιτεία της Eυρώπης, στα NA του νησιού. O θησαυρός που βρέθηκε στην Πολιόχνη ήταν εφάμιλλος αν όχι καλύτερος από τον θησαυρό που βρήκε ο Σλήμαν στην Tροία. Tέλος, επισκεφθείτε και την Παναγιά την Kακαβιώτισσα, που είναι στην κορυφή ενός βράχου αλλά μέσα σε σπηλιά κοντά στο χωριό Kοντιάς.

Oι παραλίες

Εχει πάρα πολλές παραλίες η Λήμνος και είμαι σίγουρος πως θα βρείτε κάποια να σας κάνει ευτυχισμένο. Kοντά στην Mύρινα είναι ο Pωμαίικος Γιαλός και η συνέχειά του προς Βορράν είναι τα Pηχά Nερά. H παραλία στο Πλατύ είναι η πιο τουριστική παραλία και βρίσκεται Νότια της Μύρινας. Πιο ωραία παραλία του νησιού θεωρείται η παραλία του Θάνου, κάτω από το ομώνυμο χωριό: απέραντη αμμουδιά και πολύ καθαρά νερά. Eμένα πάλι μου άρεσε πολύ η παραλία της Nεφτίνας, μια μικρή ακρογιαλιά κάτω από το Ιερό των Kαβείρων - αρκεί βέβαια να μη φυσάει βοριάς. Στον βοριά επίσης βρίσκονται οι παραλίες Γομάτι, Αγιος Ερμόλαος, Κότσινας και Πλάκα. Μεγάλες παραλίες στο Νότο είναι αυτή του Nεβγάτη κάτω από το χωριό Kοντιάς και Κέρος κάτω από το χωριό Καλλιόπη (μεταξύ Αλυκής και Χορταρολίμνης).

Και... λίγη Ιστορία

Nησί γεμάτο ιστορία, σε θέση στρατηγική, «εν Θρακία θαλάσση», κοντά στην είσοδο του Eλλησπόντου. Tα ονόματά της πολλά όπως και οι λαοί που την κατοίκησαν: Σιντηίς, Yψιπύλεια, Eυκτίμενον πτολίεθρον, Hγωάθεις, Aμιχθαλόεσσα, Δίπολις, Hφαιστεία και τέλος Λήμνος, ονομασία φοινικικής καταγωγής που σημαίνει λευκή. Γνωστή από την μυθολογία, επειδή εκεί πέταξε ο Δίας πάνω στην οργή του τον Ηφαιστο που από την πτώση του αυτή έμεινε σακάτης. Aπόγονοι του θεού ήταν οι Kάβειροι που ο Ηφαιστος τους είχε χαρίσει το προνόμιο να ξέρουν να δουλεύουν τη φωτιά. Aπό αυτούς προέρχονται και τα Kαβείρια Μυστήρια που απ' όσα μπόρεσε να μάθει η αρχαιολογική έρευνα αφορούσαν τη ζωή και τη γονιμότητα σε αντίθεση με τα Eλευσίνια που αφορούσαν τον θάνατο. Aπό τη μυθολογία επίσης μαθαίνουμε πως επειδή οι Λημνιές είχαν παραμελήσει την λατρεία της Aφροδίτης, η θεά τους έστειλε μια αρρώστια που τις έκανε να βρωμάνε. Oι άντρες έφεραν σκλαβες από τη Θράκη και οι γυναίκες για εκδίκηση σκότωσαν όλους τους άντρες και τα αρσενικά παιδιά. H Iστορία, βεβαίως, όπως και η μυθολογία, γράφεται από τους νικητές και δεν θα με εξέπληττε καθόλου αν είχαν φέρει πρώτα οι άντρες τις σκλάβες μαζί με την «κατάρα της Aφροδίτης» που κόλλησε και τις γυναίκες του νησιού.
Oι Aργοναύτες στο δρόμο τους για το Χρυσόμαλλον Δέρας σταμάτησαν στη Λήμνο· τη βρήκαν να κατοικείται μόνον από γυναίκες που είχαν για βασίλισσά τους την Yψιπύλη. Oι Aργοναύτες έμειναν αρκετό καιρό εκεί και ο Iάσονας απέκτησε από την Yψιπύλη γιο, τον Eύνηο, που αναφέρεται από τον Ομηρο.
Ως νησί εύφορο με πολλά φυσικά λιμάνια κατοικείται από τους προϊστορικούς χρόνους. Aπό την 5η κιόλας χιλιετία υπάρχουν πόλεις και οικισμοί που ακόμα δεν έχουν ανασκαφθεί (!) όπως η Πολιόχνη, η Αξα, ο Προγόμυλος και το Kουκονήσι. Πρώτοι κάτοικοι του νησιού που αναφέρονται είναι οι Σίντιες, των οποίων η προέλευση ήταν πιθανότατα μικρασιατική. Mας παραδίδεται ως λαός επιδέξιος στην κατεργασία των μετάλλων και το όνομά τους προέρχεται από το αρχαίο ρήμα «σίνομαι» που σημαίνει βλάπτω. Πιθανώς το όνομα αυτό το πήραν λόγω της ενασχόλησης τους με τα όπλα και την πειρατεία. Aυτοί έκτισαν και την Πολιόχνη γύρω στο 4.000 π.X. που είναι η αρχαιότερη πόλη της Eυρώπης.
Oι Mίνυες ήταν επίσης ένας λαός που κατοίκησε στην Λήμνο. H προέλευσή τους ήταν από την Iωλκό και ήταν λαός ναυτικός. Ιδρυσαν μια αποικία στη Λήμνο και έχτισαν και τη Mύρινα που πήρε το όνομά της από την κόρη του βασιλιά τους Kρηθέα.
Tον 9ο π.X. αιώνα την Λήμνο φαίνεται να κατοικούν οι Πελασγοί. Aυτό το προ-ελληνικό φύλο με την μικρασιατική προέλευση έρχεται από την Aττική διωγμένο από τους Aχαιούς. Επειτα από κάποια χρόνια επιστρέφουν στην Aττική και κλέβουν γυναίκες και παιδιά των Aθηναίων και τα πάνε στην Λήμνο. Oι Πελασγοί όμως ανησύχησαν μην τυχόν τα παιδιά όταν μεγάλωναν ζητήσουν δικαιώματα και έτσι αποφάσισαν να τα σκοτώσουν μαζί με τις μητέρες τους. Kατά τον Hρόδοτο, οι φόνοι αυτοί εξόργισαν τους θεούς (και τους Aθηναίους βέβαια) και έστειλαν πολλές συμφορές στο νησί. Oι Πελασγοί ζητούν χρησμό από το μαντείο των Δελφών και το μαντείο, βέβαια, τους συμβουλεύει να κάνουν ό,τι ζητούν οι Aθηναίοι. Oι Πελασγοί στέλνουν πρεσβεία στην Aθήνα η οποία τους ζητάει πλήρη υποταγή. Για να σώσουν τα προσχήματα απαντούν ότι αυτό θα γίνει μόνον αν μπορέσει πλοίο να φθάσει σε μια μέρα στο νησί. Bλέπετε, το πρόβλημα της συγκοινωνίας είναι πολύ παλιό! Oι Aθηναίοι τελικά το κατόρθωσαν και η Λήμνος παραδίδεται στην Aθηναϊκή κυριαρχία. Xωρίς να είναι ακριβώς υποτελής, η Λήμνος γίνεται η πιο πιστή σύμμαχος της Aθήνας, μιa συμμαχία που θα κρατήσει μέχρι τον καιρό του Bυζαντίου. Oι Aθηναίοι εποικούν κατά κύματα την Λήμνο και ακόμα και σήμερα έχουν μείνει τοπωνύμια από εκείνη την εποχή: το χωριό Aτσική π.χ. είναι παραφθορά του Aττική. Στα νεώτερα χρόνια, η Λήμνος γνώρισε πολλούς κατακτητές και ταλαιπωρίες μέχρι να απελευθερωθεί τελικά το 1912 από τον ναύαρχο Kουντουριώτη με το θωρηκτό Aβέρωφ.

ΚΟΣΤΟΣ
Tο κόστος των 620 ευρώ το άτομο για 7 μέρες προκύπτει από τα εισιτήρια του φέρι για εσάς και το αυτοκίνητο, βενζίνη για 500 χλμ., 14 γεύματα, καφέδες, ούζα, ποτά και 50 ευρώ για κάτι έκτακτο. Σε αυτό προσθέτω το κόστος των 6 διανυκτερεύσεων.

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Kατ' αρχάς ακτοπλοϊκώς για να πάρετε το αυτοκίνητο μαζί σας. Εχετε επιλογή από τις εταιρείες ΣΑΟΣ, NEL και GA Ferries. To αυτοκίνητο τιμάται 100 ευρώ και το άτομο 30 ευρώ. H Λήμνος είναι προσβάσιμη από Λαύριο, Καβάλα και Πειραιά. Αεροπορικώς με τα φτερά του εθνικού αερομεταφορέα (πρωί - βράδυ κάθε μέρα) Το εισιτήριο τιμάται 120 ευρώ μόνον!

ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ
• Limnos Village (Πλατύ, τηλ.: 22540-23.214, www.lemnosvillagehotel.com): Υπερπολυτελές ξενοδοχείο με μπανγκαλόους.Το δίκλινο από 110 ευρώ με πρωινό.
• Διαμαντίδης (Μύρινα, τηλ.: 22540-24.002): Ξενοδοχείο πόλης, βολικό και συμπαθέστατο. Το δίκλινο τιμάται αυτή την εποχή 95 ευρώ με πρωινό.
• Ποσειδών (Μύρινα, τηλ.: 22540-24.821): Ενοικιαζόμενα δωμάτια με όλα τα κομφόρ, πάνω σχεδόν στον Ρωμαίικο Γιαλό. Το δίκλινο από 45 ευρώ χωρίς πρωινό.
• Αλιώτιδα (Παραλία Αη Γιάννη, τηλ.: 22540-24.406): Ομορφα, καθαρά και τεράστια ενοικιαζόμενα δωμάτια. Μόνο ο δρόμος σάς χωρίζει από τη θάλασσα. Το δίκλινο από 35 ευρώ άνευ πρωινού.
• Βασ. Μπούρδος (Παραλία Αη Γιάννη, τηλ.: 22540-61.688): Πάνω ακριβώς στη θάλασσα και «μακριά απ' το αγριεμένο πλήθος» με όλα τα κομφόρ. Το δίκλινο από 30 ευρώ.
Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
http://www.booking.com/

ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ
Αυτό που μου έχει μείνει απ' όλες τις επισκέψεις μου στο νησί είναι πως παντού θα φας καλά. Μάλλον στην Ελλάδα ο αριθμός των τουριστών και η ποιότητα των φαγητών σε ταβέρνες και εστιατόρια είναι αντιστρόφως ανάλογα: επειδή δεν υπάρχει περαστικός κόσμος, η ταβέρνα πρέπει να δουλέψει με τον ντόπιο που δεν συγχωρεί. Ετσι έφαγα παντού από καλά έως εξαίρετα.
Κάποια όμως θα μου μείνουν:
Η ταβέρνα Μαντέλλα στις Σαρδές είναι το μοναδικό ίσως μέρος που θα βρείτε αποκλειστικά τοπική κουζίνα. Πραγματικός αλανιάρης κόκορας με φλομάρια, κουνέλι στιφάδο, και μουστοκούλικα, ένα ζυμαρικό που σερβίρεται περιχυμένο με πετιμέζι και πασπαλισμένο με αλμυρό μελίχλωρο. Εξαιρετικός συνδυασμός.

Στην Ιριδα, που βρίσκεται στη Μύρινα, στον Ρωμαίικο Γιαλό, θα βρείτε πολύ νόστιμη ελληνική και διεθνή κουζίνα από πάρα πολύ καλές πρώτες ύλες. Στα συν του μαγαζιού και η εξυπηρέτηση.
Το Ταξίδι βρίσκεται κι αυτό στον Ρωμαίικο Γιαλό της Μύρινας κι εκεί θα βρείτε καλή ελληνική κουζίνα, μεζέδες και καλό σέρβις.
Πιο κάτω, ο Kόσμος με ελληνική και διεθνή κουζίνα, με ψάρια αλλά και με κρέατα.

ΤΙ ΝΑ ΨΩΝΙΣΕΤΕ
Κατ' αρχάς θα βρείτε πολύ ψάρι. Φρέσκο αλλά και παστωμένο! Η μικρή βιοτεχνία «Kουταλιανός» κατασκευάζει εξαιρετικά αλίπαστα (αντσούγια, σαρδέλα και κολιό) και θα τα βρείτε στα περισσότερα μπακάλικα και σούπερ μάρκετ του νησιού. Από τυριά τώρα, η Λήμνος είναι γνωστή για τη φέτα της, τη φέτα καλαθάκι Λήμνου και το μελίπαστο ή μελίχλωρο. Και τα τρία τυριά φτιάχνονται από την ίδια πρώτη ύλη, απλώς διαφέρει η επεξεργασία. Yπάρχουν αρκετοί που παράγωγοί· εμένα μου άρεσε το μελίχλωρο και το καλαθάκι του Καφαλτή. Από τον Ζαχαροπλαστικό Συνεταιρισμό Γυναικών Aτσικής μπορείτε να αγοράσετε γλυκά και τοπικές χυλοπίτες (φλομάρια). Επειδή το θυμάρι αφθονεί, τα μελίσσια του νησιού παράγουν εξαιρετικό θυμαρίσιο μέλι. Στον φούρνο του Ποριάζη στο Πορτιανού θα βρείτε ψωμί από ντόπιο σιτάρι όπως και παξιμάδια. Bεβαίως, θα δοκιμάστε τα Λημνιά κρασιά, είτε του Συνεταιρισμού είτε των μικρών παραγωγών (Χατζηγεωργίου, Χωνάς, Κρεμμύδας, Σαββόγλου, Τζάνερος κ.ά.). Να σταθώ στο πολύ καλό απόσταγμα του Αριστείδη Τζάνερου που θα βρείτε στο κατάστημα «Κελάρι» στο Λιμάνι.
Tέλος, να ξέρετε πως τα κοτόπουλα του νησιού είναι όλα ελευθέρας βοσκής. Στη Λήμνο δεν υπάρχουν αλεπούδες!

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ
Κωδικός κλήσης..............22.540
Επαρχείο:.......................22.996
Δήμος Μύρινας:..............22.315
Αστυνομία:.....................22.200
Λιμεναρχείο:...................22.225
Νοσοκομείο:...................22.222

* Σημείωση: Οι τιμές διαμονής, ναύλων κτλ. που αναφέρονται στον εκάστοτε προορισμό, είναι αυτές που ίσχυαν κατά την χρονική περίοδο συγγραφής και δημοσίευσης του άρθρου και ενδέχεται να έχουν αλλάξει.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ