Άγιοι Τόποι

Άγιοι τόποι είναι όλες εκείνες οι περιοχές που έγιναν όλα όσα είναι γραμμένα στην Καινή Διαθήκη για τη ζωή του Χριστού. Ο Χριστός έζησε και δίδαξε το έργο του στην περιοχή της Παλαιστίνης. Η Παλαιστίνη είναι χώρα, που βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της Ασίας. Στην αρχή ονομαζόταν Χαναάν. Το όνομα αυτό το πήρε από τον πρώτο κάτοικο της περιοχής αυτής, σύμφωνα με τη Βίβλο, το Χαναάν, που ήταν γιος του Χαμ. Εκτός απ' αυτό το όνομα είναι γνωστή και σαν Ιουδαία, Γη Ισραήλ, Γη της Επαγγελίας κλπ.
Η εποχή, που γνώρισε τη μεγαλύτερή της ακμή, ήταν η εποχή του Δαβίδ και του Σολομώντα. Τότε επεκτεινόταν μέχρι τον Ευφράτη ποταμό ανατολικά. Βόρεια έφτανε μέχρι τη Δαμασκό, δυτικά μέχρι τη Μεσόγειο θάλασσα και, τέλος, νότια μέχρι την Αίγυπτο. Το κλίμα της, επειδή βρίσκεται σε τέτοια γεωγραφική θέση, είναι ήπιο.
Τα προϊόντα που παράγει είναι τα σύκα, το λάδι, τα μήλα, σιτάρι, κριθάρι, κρασί και βαμβάκι. Από τη Βίβλο την ξέρουμε σαν τη γη που έτρεχε το μέλι και το γάλα.

Η κύρια ιστορία της Παλαιστίνης αρχίζει από τότε που κατοικείται, για πρώτη φορά, από τους Ισραηλίτες. Οι ιστορικοί χωρίζουν την ιστορία αυτή σε τρεις μεγάλες περιόδους. Η πρώτη είναι από το 1527- 586 π.χ. και ονομάζεται περίοδος των Κριτών και Βασιλέων. Η δεύτερη είναι από το 600- 63 π.χ. και ονομάζεται εποχή της αιχμαλωσίας και της εξουσίας των Μακκαβαίων. Η τρίτη, και τελευταία, είναι η εποχή της ρωμαϊκής δουλείας. Σ' αυτή, την τελευταία περίοδο, γεννήθηκε και δίδαξε ο Ιησούς Χριστός. Η βασική κοιτίδα του χριστιανισμού είναι η βόρεια Ιουδαία. Από εκεί κατάγονται η Παρθένος Μαρία, η Μαγδαληνή και ο Ιωσήφ. Η Ιουδαία ήταν τότε μια χώρα φωτόλουστη με απλή και ωραία βλάστηση θα μπορούσαμε να πούμε μια χώρα ποιητική. Επειδή οι κάτοικοι μιας χώρας επηρεάζονται άμεσα από τις συνθήκες της φύσης και του κλίματος που επικρατούν, έτσι οι Ιουδαίοι ήταν άνθρωποι απλοϊκοί, συναισθηματικοί, με χαρακτηριστικό τη φαντασία, την ηρεμία και την τρυφερότητα. Σ' αυτήν ακριβώς την περιοχή γεννήθηκε και μεγάλωσε ο γιος του Θεού. Περιοδεύοντας όλα αυτά τα γραφικά χωριά, πέρασε τον περισσότερο καιρό του διδάσκοντας το λαό και θεραπεύοντας τους αρρώστους. Η πρωτεύουσα της Ιουδαίας ήτανε τότε η Ιερουσαλήμ. Η Ιερουσαλήμ βρίσκεται στο κεντρικό υψίπεδο της Παλαιστίνης, σε υψόμετρο 750- 800 μέτρα. Ήταν η "άγια πόλη" των Εβραίων. Η τοποθεσία που ιδρύθηκε και που αναφέραμε πιο πάνω, ήτανε κατοικημένη από 3000 χρόνια π.Χ. Ιερουσαλήμ σημαίνει: πόλη που ιδρύθηκε από τον Σαλήμ. Σαλήμ ήταν ένας σημιτικός Θεός κι αυτό ακριβώς μας δείχνει ότι η πόλη αυτή ήταν θρησκευτικό κέντρο από παμπάλαιους χρόνους. Εκεί ήταν ο ναός του Σολομώντα και ήταν το προσκύνημα όλων των Εβραίων και όλων των ανθρώπων της γης που πιστεύανε μόνο σε ένα Θεό.

Η Ιερουσαλήμ είναι δεμένη με τη ζωή και τη δράση του Ιησού Χριστού. Εκεί πήγε, για πρώτη φορά, ο Ιησούς όταν ήτανε δωδεκαετής και εκεί δίδαξε αργότερα. Σ' αυτήν την πόλη έκανε πολλά θαύματα, ήρθε σε αντίθεση με τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους, όπου πιάστηκε, δικάστηκε, καταδικάστηκε και, στη συνέχεια, σταυρώθηκε, θάφτηκε και αναστήθηκε. Σ' αυτήν την πόλη που πολλοί την ταυτίζουν με τους Άγιους Τόπους, βρίσκονται παλαιά και πανάγια μνημεία που αποτελούν αιώνια προσκυνήματα για τη χριστιανοσύνη.
Εκεί είναι ο Γολγοθάς και ο Πανάγιος Τάφος. Κοντά στην Ιερουσαλήμ είναι και η Βηθλεέμ, που μέσα σε μια φάτνη γεννήθηκε ο Κύριος. Κοντά επίσης είναι το Όρος των Ελαιών, η Γεσθημανή, η Βηθανία, το Θαβώρ. Το Θαβώρ είναι ένα βουνό της Γαλιλαίας και έχει υψόμετρο 562 μέτρα. Κατά την άποψη των ευαγγελιστών εκεί έγινε η Μεταμόρφωση του Σωτήρα. Πιο πέρα από το Θαβώρ είναι ο Κάρμηλος με 555 μέτρα υψόμετρο και κοντά στην ακτή. Σ' αυτό το βουνό και συγκεκριμένα σε μια από τις σπηλιές του έμεινε ο Προφήτης Ηλίας. Ακόμη και τώρα υπάρχει εκεί ένα μοναστήρι αφιερωμένο στον Προφήτη Ηλία.
Έξω από τον Ιερουσαλήμ και στους πρόποδες του βουνού Θαβώρ βρίσκονται οι κήποι της Γεσθημανή, όπου ο Ιούδας με ένα φίλημα παράδωσε το δάσκαλό του στους Γραμματείς και τους Φαρισαίους, καθώς και το όρος των Μακαρισμών. Το βουνό αυτό ονομάζεται έτσι γιατί από την κορυφή του ο Ιησούς δίδαξε την "επί του όρους ομιλία" που περιέχει και αποτελεί όλη την ηθική των χριστιανών και, κατ' επέκταση όλου του χριστιανισμού.

Στην περιοχή της Γαλιλαίας βρίσκεται και η Ναζαρέτ. Αυτό ήταν το χωριό που μεγάλωσε ο Ιησούς. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο περίπου 350 μέτρα. Στη Βίβλο, και πιο ειδικά στην Καινή Διαθήκη, αναφέρονται και άλλα μέρη που έζησε και δίδαξε ο Ιησούς. Μερικά από αυτά είναι η Βηθσαΐδα, η Τιβεριάδα, η Ναϊν, η Γεννησαρέτ, η Κανά κλπ. Κατ' αρχήν η Βηθσαΐδα ήταν πατρίδα των απόστολων Ιάκωβου, Ιωάννη, Πέτρου, Ανδρέα και Φιλίππου, που ήταν οι πιο αγαπημένοι από τους μαθητές του Ιησού. Επίσης στη Βηθσαΐδα, και συγκεκριμένα στα ερείπια του σπιτιού του απόστολου Πέτρου, αργότερα η Αγία Ελένη έχτισε έναν ωραίο και πλούσιο ναό. Στη βορειοδυτική τώρα, όχθη της λίμνης Τιβεριάδας βρισκόταν η Καπερναούμ, που σημαίνει πόλη της παρηγοριάς. Η πόλη αυτή, μαζί με τη Ναζαρέτ και τη Βηθλεέμ, αποτελούσαν το κυριότερο ορμητήριο του Ιησού στο θεϊκό έργο του. Τα θαύματα, όπως η ανάσταση της κόρης του Ιαείρου, η θεραπεία του γιου του εκατόνταρχου και του γιου του αυλικού και τόσα άλλα έγιναν στην Καπερναούμ, που τελικά, όπως ομολογεί και ο ευαγγελιστής Ματθαίος, ήταν η αγαπημένη πόλη του Ιησού. Κοντά στο βουνό Θαβώρ βρίσκεται η Ναΐν. Εδώ έγινε, σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη, η ανάσταση του γιου της χήρας. Προς τα νοτιοδυτικά της Καπερναούμ ήταν και τα Μάγδαλα. Από αυτή τη πόλη καταγόταν και η Μαρία η Μαγδαληνή, που ήταν απ' τις πιο πιστές γυναίκες που ακολουθούσαν τη ζωή του Ιησού. Η αφοσίωσή της την έκανε ν' ακολουθήσει τον Κύριο μέχρι το Γολγοθά, αλλά και αξιώθηκε να δει απ' τους πρώτους την ανάστασή του.
Κοντά σχετικά στα Μάγδαλα βρίσκεται μια κωμόπολη, η Κανά. Την Κανά τη θυμίζει το θαύμα του Ιησού σ' ένα γάμο, όπου μετέβαλε το νερό σε κρασί. Κάπου κοντά είναι και η Χοραζίν, η πέμπτη κωμόπολη της Πεντάπολης αυτής. Στην περιοχή αυτή κινήθηκε ο Ιησούς κατά τις πρώτες του εξορμήσεις. Ο κύριος πληθυσμός της περιοχής αυτής ήταν ψαράδες. Η πίστη που είχαν, αλλά και η τιμιότητα των γενναίων αυτών ανθρώπων συγκινούσε τον Κύριο σε μεγάλο βαθμό, γι' αυτό και εκεί έκανε τα περισσότερά του θαύματα.

Η Σαμάρεια ήταν και αυτή μια πόλη, που την επισκέφτηκε ο Ιησούς. Γεωγραφικά βρίσκεται ανάμεσα στην Ιουδαία και τη Γαλιλαία. Μια μέρα περνώντας την κοιλάδα της Σιλέμ στάθηκε ιδρωμένος και κουρασμένος στο χείλος του πηγαδιού του Ιακώβ. Εκεί είχε μια εξαίρετη και ζοφερή συζήτηση με μια Σαμαρείτιδα γυναίκα. Το μίσος των Ιουδαίων ενάντια στους διασπαστές της ιεροσολυμικής θρησκείας, τους Σαμαρείτες δεν εμπόδισε τον Ιησού να τους τιμήσει με την επίσκεψή του και με το διάλογό του να τους διδάξει τη σωστή διδασκαλία του.
Τα μέρη εκείνα των Άγιων Τόπων, που χαρίζουν ιερή συγκίνηση και χαρά σ' όλους τους χριστιανούς είναι η Βηθλεέμ, το σπήλαιο όπου στάθηκε το καθοδηγητικό άστρο, το σπήλαιο όπου γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός. Εκεί επίσης είχαν γεννηθεί και είχαν ζήσει ο Δαβίδ ο Βοόζ και εκεί θάφτηκε και η Ραχήλ. Στον τόπο αυτόν ακριβώς υπάρχει και ωραίος ναός βασιλικού ρυθμού που τον έχτισε το 330 μ.Χ. η Αγία Ελένη. Επίσης υπάρχει εκεί το Άγιο Σπήλαιο, κάτω απ' τον καθολικό ναό της γέννησης, όπου οι προσκυνητές κατεβαίνουν από δύο σκάλες με 13 σκαλοπάτια.
Στους Άγιους Τόπους υπάρχει και η Βηθανία, η πόλη που γεννήθηκε ο φίλος του Ιησού, ο Λάζαρος και οι αδελφές του Μαρία και Μάρθα. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο τάφος του Λάζαρου υπάρχει ακόμα και σήμερα. Πηγαίνει κανείς σ' αυτόν κατεβαίνοντας μια σκάλα από 27 σκαλοπάτια. Στη Βηθανία επίσης υπάρχει ακόμα και σήμερα ελληνικό μοναστήρι αφιερωμένο στο Λάζαρο.

Η πόλη Εμμαούς στο βορειοδυτικό τμήμα της Ιερουσαλήμ, θυμίζει την εμφάνιση του Ιησού στους μαθητές του Λουκά και Κλεώπα, μετά απ' την ανάστασή του και τη συμπόρευση και τη συνομιλία μαζί τους. Κοντά στις ακτές της Μεσόγειας θάλασσας βρίσκεται η Ιόππη, όπου ο απόστολος Πέτρος ανάστησε τη φιλεύσπλαχνη χήρα Ζαβιθά. Στη Λύδδα επίσης ο απόστολος Πέτρος θεράπευσε τον παραλυτικό Αινέα. Στους πρόποδες του βουνού Γαριζίν βρίσκεται η πόλη Αριμαθαία, που είναι γνωστή σα γενέτειρα του βουλευτή και μέλους του Μεγάλου Συνεδρίου, του Ιωσήφ, που δίνοντας αθωωτική ψήφο στο Μεγάλο Συνέδριο για τον Ιησού κατόρθωσε να τον ενταφιάσει στον ιδιωτικό του τάφο.
Από την πρώτη στιγμή της εξάπλωσης του χριστιανισμού, πλήθη από προσκυνητές επισκέπτονταν τους Άγιους Τόπους και ιδίως τον Ιορδάνη ποταμό, όπου, όσοι βρίσκονταν στο στάδιο της κατήχησης, βαφτίζονταν σύμφωνα με το παράδειγμα του ιδρυτή της χριστιανικής θρησκείας Ιησού Χριστού.
Το 637 μ.Χ. οι Άραβες, όμως, κατάλαβαν τους Άγιους τόπους. Άμεση συνέπεια αυτού ήταν να λιγοστέψουν οι χριστιανοί προσκυνητές των Άγιων Τόπων. Το 1082 μ.Χ. όμως, όταν οι Σαρακηνοί κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ απαγόρεψαν ολοκληρωτικά την προσέλευση χριστιανών προσκυνητών και πολλές φορές μάλιστα, με βίαιο τρόπο. Οι ενέργειες αυτές είχαν σαν αποτέλεσμα τον ξεσηκωμό των χριστιανικών μαζών και τη δημιουργία διάφορων σταυροφοριών για την απελευθέρωση των Άγιων Τόπων. Τέτοιες σταυροφορίες έγιναν αρκετές, ο πραγματικός τους όμως σκοπός ήταν οι κατακτητικοί στόχοι αυτών που τις διοργάνωναν και, δυστυχώς, όχι η απελευθέρωση των Άγιων Τόπων που το χρησιμοποιούσαν σαν πρόφαση. Χαρακτηριστική είναι η Α' σταυροφορία, όταν η Ιερουσαλήμ απελευθερώθηκε το 1099 και ονομάστηκε βασίλειο της Ιερουσαλήμ. Οι τότε στρατηγοί της σταυροφορίας ανάθεσαν την αρχηγία στον Γοδεφρείδο ντε Μπουγιόν που δεν πήρε το όνομα του βασιλιά, αλλά του "Υπερασπιστή του Πανάγιου Τάφου".

Μετά και από τις άλλες σταυροφορίες, που τελικά καμία δεν πέτυχε τον ουσιαστικό της σκοπό, οι Άγιοι Τόποι περιέρχονται στην κυριαρχία των Τούρκων για πολλούς αιώνες. Ακόμα και στις μέρες μας οι τόποι, αυτοί, που βρίσκεται το σημερινό Ισραήλ, αποτελούν το μήλο της έριδας μεταξύ των διάφορων χωρών με ανάλογα συμφέροντα. Στις 90 Δεκέμβρη του 1917 οι Άγγλοι κατέλαβαν την Παλαιστίνη με ειδική εντολή που έληξε στις 15 Μαΐου του 1948 Τότε το 1949 υπογράφτηκε στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε.) ανακωχή, που έθεσε τέρμα στον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1948 και χώρισε την Παλαιστίνη σε δυο διαφορετικά κράτη, το αραβικό και το εβραϊκό.
Με τη συμφωνία αυτή, όμως τα συμφέροντα άλλων χωρών δε σταματούν να υπάρχουν και έτσι από τότε οι Άγιοι Τόποι είναι το επίκεντρο πολλών φονικών συγκρούσεων μεταξύ Αράβων και Ισραηλιτών.
Όλος ο αραβικός κόσμος ενώθηκε για να κτυπήσει το Ισραήλ, αλλά, τελικά, οι Εβραίοι κατόρθωσαν να δημιουργήσουν δικό τους κράτος μετά από 1878 χρόνια. Όλοι οι Εβραίοι, άλλοι στο Ισραήλ, άλλοι διασκορπισμένοι έξω απ' αυτό, σε όλα τα σημεία του κόσμου, βοηθούν με όλες τους τις δυνάμεις ηθικές και υλικές για τη στήριξη του νεοσύστατου και μικρού τους κράτους. Δυστυχώς διάφορα συμφέροντα δεν αφήνουν τα Αραβικά Κράτη απ' τη μια μεριά και το Ισραηλιτικό κράτος απ' την άλλη, να συνυπάρξουν, να συνεργαστούν και να ζήσουν ειρηνικά. Αυτό, εκτός από την ευημερία, θα έχει και καλά αποτελέσματα για τη φύλαξη και διατήρηση των παλαιών χριστιανικών μνημείων που, δυστυχώς, μέχρι σήμερα έχουν υποστεί αρκετές καταστροφές στο πέρασμα των αιώνων. Καταστροφές από Πέρσες, Οθωμανούς και Σταυροφόρους. Η τέταρτη Οικουμενική σύνοδος, που έγινε στη Χαλκηδόνα το 541 μ.Χ. αναγνώρισε τιμητικά το πρωτείο του ορθόδοξου Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων. Έργο πραγματικά δίκαιο θα είναι να διατηρηθεί αυτό το πρωτείο, παρά την επιμονή της παπικής Εκκλησίας να το καταργήσει. Η απόφαση που πάρθηκε στον Ο.Η.Ε. για το διαχωρισμό της Παλαιστίνης προβλέπει και για τη διατήρηση του καθεστώτος των Αγίων Τόπων και για την εδαφική ανεξαρτησία των χριστιανικών μνημείων και κειμηλίων.

Είναι μεγάλο καθήκον όλων των κρατών να σέβονται τα μνημεία αυτά, γιατί έχουν θρησκευτική και αρχαιολογική αξία ανυπολόγιστη. Πρέπει, επίσης, να μείνουν άφθαρτα και ανόθευτα. Τέλος, πρέπει να μην εμποδίζεται, ο χριστιανικός κόσμος, με κανένα τρόπο, να επισκέπτεται τα Άγια αυτά μέρη.
Ένας επισκέπτης των Άγιων τόπων μπορεί μέσα απ' την ονειροπόληση των τόσων αιώνων ιστορίας και κάτω απ' την επίδραση της τόσο όμορφης φύσης να συγκινηθεί, να γαληνέψει να αισθανθεί την ανάγκη για αγάπη του κάθε ανθρώπου. Είναι φυσικό να συγκινηθεί ο επισκέπτης όπως εκεί συγκινήθηκε, έζησε και αισθάνθηκε ο Ιησούς Χριστός, που πρώτος στον κόσμο κήρυξε την ισότητα, την αγάπη, την ταπεινότητα. Τα πράγματα που πιο πολύ απ' όλα θα μας συγκινήσουν είναι το σπήλαιο των Μάγων, η λεκάνη γύρω από την Τιβεριάδα λίμνη, με όλες τις πόλεις της Πεντάπολης, που τόσο είναι συνδεδεμένες με τη ζωή και τη διδασκαλία του Ιησού. Τέλος, το αποκορύφωμα, ο Γολγοθάς που αποτελεί το επισφράγισμα της διδασκαλίας του Ναζωραίου με τη θυσία του στο σταυρό του μαρτυρίου. Εκεί, σ' εκείνα τα μαγευτικά τοπία, μαζί με την εξαίσια φύση άνθισε και η διδασκαλία του Κυρίου. Άνθισε η αγάπη, η ειρήνη και η πραγματική φιλία και στο μυστηριακό περιβάλλον διαχέεται ακόμη ο απόηχος της γλυκύτατης και θεϊκής του προσταγής:  

"ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ..". 

livepedia